Οι παγκόσμιες εξελίξεις για το 2025, αν μπορούσαν να αποτυπωθούν σε μια φράση, αυτή θα ήταν ο «Τέλειος Τυφώνας». Η χρονιά ξεκίνησε με την ανάληψη καθηκόντων από τον Ντόναλντ Τράμπ και κάποιοι βιάστηκαν να προβλέψουν ό,τι το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η διάψευση ήρθε με το καλημέρα.
Το να γίνει η Αμερική Μεγάλη Ξανά (MAGA), ήθελε ρήξεις κι επαναχάραξη διεθνών σχέσεων, εμπορικών και οικονομικών συμφωνιών. Με μολύβι και χαρτί ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου, έφερε τα πάνω κάτω στο εμπόριο, επιχειρώντας να είναι εκείνος που θα καθορίσει τα δεδομένα και τη θέση των ΗΠΑ και της Κίνας στο παγκόσμιο εμπορικό στερέωμα.
Με το χαρακτηριστικό του άκομψο τρόπο και με τη συμβολή του Έλον Μασκ δρομολόγησαν μια ιδιότυπη αξιολόγηση των εργαζομένων στο κράτος και ξεκίνησαν περικοπές, κινήθηκε άμεσα στην κατεύθυνση του ελέγχου της Δικαστικής εξουσίας, ξεκίνησε άμεσα «επιχείρηση σκούπα» των μεταναστών, έλεγξε και απομάκρυνε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα από διαχρονικές θέσεις και αξίες τις οποίες εξέφραζε, προσαρμόζοντας το στα δικά του θέλω και πιστεύω.
Στην εξωτερική πολιτική ξεκίνησε ως ειρηνοποιός για να καταλήξει στην αναβίωση του Δόγματος Μπρεζίνσκι στην Ευρώπη και του Δόγματος Μονρόε στη Λατινική Αμερική. Μέχρι σήμερα διατείνεται πως έχει σταματήσει οκτώ πολέμους. Αν και τα μαθηματικά δεν βγαίνουν, εξακολουθεί να προσπαθεί να επιβάλλει τη συμφωνία ειρήνευσης ή έστω κατάπαυσης του πολέμου στην Ουκρανία.
Στη Μέση Ανατολή γνώρισε από την καλή κι από την ανάποδη τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Επί των δικών του ημερών ξέσπασε ο πόλεμος του Ισραήλ με το Λίβανο, με το Ιράν, η ισραηλινή αεροπορία επιτέθηκε στο Κατάρ, ενώ στη Συρία ο ισραηλινός στρατός κατέλαβε μεγαλύτερο μέρος από εκείνο που κατείχε το Δεκέμβρη του 2024.
Η πολυδιαφημισμένη Συμφωνία Ειρήνευσης στη Γάζα έχει περάσει από σαράντα κύματα κι εξακολουθεί να βρίσκεται στον αέρα και να παραβιάζεται καθημερινά από το Τελ Αβίβ. Όσο για τη Δυτική Όχθη αυτή προσαρτάται απροκάλυπτα και καθημερινά από τους εποίκους ασχέτως των δηλώσεων του Πλανητάρχη.
Στη Συρία το ακραίο Ισλάμ κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία με τη στήριξη της Τουρκίας και τις ευλογίες της Δύσης που κατέστησε τον Αλ Σαράα αξιότιμο συνομιλητή. Η Τουρκία αναδείχθηκε σε περιφερειακή δύναμη με ρόλο και παρουσία στη Μέση Ανατολή, την Αραβική Χερσόνησο και στο Κέρας της Αφρικής.
Ο χάρτης της Μέσης Ανατολής ξαναγράφτηκε επί των ημερών του Ντόναλντ Τράμπ. Η Ευρώπη αναζητώντας το κύρος και το ειδικό βάρος, που θεωρεί ότι της αρμόζει, στη διαχείριση των θεμάτων του οίκου της κι αφού πρώτα βίωσε μια ήττα στο επίπεδο των εμπορικών συσχετισμών με τις ΗΠΑ, απορρίπτει με κάθε ευκαιρία τις ειρηνευτικές προτάσεις για την Ουκρανία του Αμερικανού προέδρου.
Στο επίπεδο της Οικονομίας οι ατμομηχανές της Ευρωπαϊκής οικονομίας, γονατίζουν στο αποτύπωμα του χρέους και αναθεωρούν την πολιτική τους εις βάρος του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Τα τύμπανα πολέμου βγήκαν από το χρονοντούλαπο και επικαλούνται φαντάσματα για να πείσουν ό,τι είναι αναγκαία η προετοιμασία για το χειρότερο σενάριο. Αυτό της επιστροφής σε σκοτεινούς καιρούς. Η ασφάλεια για τη Βόρεια Ευρώπη έπαψε πλέον να είναι δεδομένη μέσα από το ΝΑΤΟ, το κόστος στη νέα συνθήκη, θα πρέπει να το σηκώσουν τα ίδια τα κράτη μέλη.
Η κυριαρχία της Κίνας στη βιομηχανία και οι τιμές που καθιστούν τα προϊόντα της μη ανταγωνιστικά σε σχέση με τα ακριβά ευρωπαϊκά, αφήνουν τη Γερμανία και τη Γαλλία εκτός παιχνιδιού στο συγκεκριμένο κομμάτι του εμπορίου και η λύση επί του παρόντος δείχνει να αναζητείται μέσα από μια οικονομία του πολέμου.
Οι κοινωνικές ανισότητες στην Ευρώπη διευρύνονται, πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται στο στόχαστρο από την ακροδεξιά που γνωρίζει πως να εκμεταλλεύεται τις αποτυχίες συστημάτων που έχουν οδηγηθεί στην παρακμή και μέσα σε αυτό το πλαίσιο ταυτοτικής απόκλισης και απομάκρυνσης από αρχές και αξίες του Ευρωπαικού Θεσμού και της Δημοκρατίας δημιουργούνται συνθήκες ανάδειξης κι ενίσχυσης ακραίων φωνών και σχημάτων.
Στη Λατινική Αμερική ο στόλος των ΗΠΑ πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην ιστορία του. Το μήνυμα Τράμπ στο Μαδούρο είναι στην πραγματικότητα μήνυμα στο Πεκίνο, στο οποίο υπενθυμίζει με ηχηρό τρόπο πως κουμάντο στη γειτονιά, θα κάνει η Ουάσιγκτον και κανένας άλλος.
Η κινητικότητα που παρατηρείται σε διαφορετικές χώρες, γεωγραφικές περιοχές και πεδία, θυμίζει σε ένταση την πρώτη περίοδο μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιχειρώντας να αναδείξουμε τα θέματα, τους συσχετισμούς και τις ισορροπίες της παγκόσμιας σκακιέρας στην πραγματική τους διάσταση, θα παραθέσουμε στην ενότητα Κόσμος, της Ανασκόπησης του 2025 και πρόβλεψης για το 2026, σειρά άρθρων από κορυφαίους Έλληνες και ξένους ακαδημαϊκούς, ερευνητές, πολιτικούς και αναλυτές για τα κυρίαρχα ζητήματα του πλανήτη.
Λατινική Αμερική, ΗΠΑ, Ευρώπη, Κίνα, Ρωσία, Ουκρανία, Μέση Ανατολή και Αραβική Χερσόνησος αποτελούν τις θεματικές ενότητες τις οποίες θα επιχειρήσουμε να χαρτογραφήσουμε σε αυτήν εδώ την ενότητα, υπό το πρίσμα των προβλέψιμων δεδομένων για το 2026.
Διαβάστε ακόμα
Κίνα – Ρωσία: Mια δυναμική σχέση σε εξέλιξη
Η κυριαρχία του Ντόναλντ Τράμπ και οι προοπτικές των ΗΠΑ
Κολομβία: Τέσσερα χρόνια μεταμόρφωσης, το ορόσημο του 2026 και ένα πολύπλοκο περιφερειακό σενάριο
