Καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» βρέθηκε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, όπου μίλησε εκτενώς τόσο για την πορεία του στην πολιτική ζωή, όσο και για τις εμπειρίες που αποκόμισε κατά τη θητεία του στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.
του Βαγγέλη Παπαδημητρίου
Για τον κ. Παυλόπουλο τοποθετήθηκε, επίσης, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος σημείωσε ότι από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκαν το 2008, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα λόγω της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια, εκτίμησε ιδιαίτερα την προσωπικότητα και τον ρόλο του.
Ο κ. Τσίπρας δήλωσε για τον κ. Παυλόπουλο: «έπαιξε καταλυτικό ρόλο να μην έρθουν νέες τραγωδίες, να μην υπάρξει ακραία κλιμάκωση. Έπαιξε ρόλο η ψυχραιμία του».
Ολόκληρη η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα
Τον Προκόπη Παυλόπουλο τον γνώρισα το 2008 . Ήμουν τότε εκλεγμένος πρόεδρος του Συνασπισμού, 34 χρόνων, και ο Προκόπης ο Παυλόπουλος ήταν Υπουργός Εσωτερικών, με την ευθύνη του κρίσιμου Υπουργείου Δημόσιας Τάξης τότε στην κυβέρνηση Καραμανλή και αυτό που μας έφερε κοντά τότε ήταν μια τραγωδία:
Η δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό στα Εξάρχεια, που πυροδότησε την δικαιολογημένη οργή των νέων ανθρώπων.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος τότε έπαιξε ένα καταλυτικό ρόλο, προκειμένου η τραγωδία αυτή να μη φέρει και νέες τραγωδίες. Και μας έφερε κοντά αυτή η κοινή έγνοια, να μη μετατραπεί η οργή των νέων ανθρώπων σε μια ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Θυμάμαι πως έπαιξε καταλυτικό ρόλο τόσο η ψυχραιμία του όσο και το γεγονός ότι, ως πανεπιστημιακός, κατανοούσε τους νέους ανθρώπους, κατανοούσε τις αντιδράσεις τους και ήθελε να βρει έναν τρόπο, προκειμένου να υπάρχει μια θετική διέξοδος.
Εκτίμησα τον Προκόπη Παυλόπουλο από τη συμπεριφορά του τότε και νομίζω πως χτίστηκε μια σχέση αλληλοεκτίμησης και εμπιστοσύνης.
Επτά χρόνια αργότερα, το 2015, η σχέση αυτή που χτίσαμε έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιλογή μου για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τον Γενάρη του ’15 υπήρχε η δυνατότητα, καθώς η προηγούμενη Βουλή απέτυχε, να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 180 ψήφους. Μετά τις εκλογές είχα τη δυνατότητα, με βάση το τότε Σύνταγμα, να εκλέξω, να επιλέξω πρόσωπο στενά κομματικό, διότι μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος και με 151 – ακόμα και με σχετική πλειοψηφία.
Δεν επέλεξα αυτό, όμως.
Επέλεξα να δώσω ένα άλλο μήνυμα, ένα άλλο σήμα: Ένα μήνυμα και ένα σήμα εθνικής συσπείρωσης. Ήθελα τότε να δημιουργήσουμε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο λαό και στις πολιτικές δυνάμεις, για να δώσουμε από κοινού μια εθνική μάχη. Τη μάχη για την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, για την έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία, αλλά και για την επιστροφή στην κανονικότητα. Έτσι, η επιλογή στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου, ακριβώς επειδή συμπύκνωνε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, ήθελα να είναι μια ευρύτερη επιλογή και όχι μια κομματική επιλογή.
Η επιλογή, λοιπόν, στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου ήταν μονόδρομος για εμένα και δεν το μετανιώνω.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπήρξε εξαιρετικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πάντοτε πιστός στο πλαίσιο των καθηκόντων του, έτσι όπως αυτά ορίζονται από το Σύνταγμα της χώρας, αλλά πάντοτε αεικίνητος, δημιουργικός, παραγωγικός, με μεγάλη αγωνία και έγνοια για το εθνικό συμφέρον.
Θυμάμαι ότι η σχέση που είχα μαζί του ως Πρωθυπουργός και εκείνος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ήταν απλά μια τυπική σχέση, ήταν μια ουσιαστική σχέση. Ακόμη και όταν διαφωνούσαμε, συζητάγαμε και ήξερα ότι πάντοτε είναι ένας άνθρωπος που θα ψάξει τον τρόπο να συμβάλλει στην εθνική προσπάθεια. Και ήταν πολλές οι φορές που συνέβαλε – και ιδίως όταν προσέτρεχα στις γνώσεις του, τις νομικές του γνώσεις, για την αντιμετώπιση κρίσιμων διεθνών ή διμερών ζητημάτων της εξωτερικής πολιτικής.
Το βασικό του χαρακτηριστικό ήταν και είναι ο πατριωτισμός, η προσήλωση που εννοεί ο ίδιος ως πατριωτικό συμφέρον και η ακατάπαυστη στάση του προς την παραγωγικότητα και τη δημιουργικότητα. Πολλές φορές αυτό ξεπερνούσε και τα όρια.
Είναι γνωστό πως συνηθίζει ακατάπαυστος να εργάζεται μετά τα μεσάνυχτα, οπότε κάθε φορά στο σπίτι, όταν χτύπαγε το τριψήφιο τηλέφωνο μετά τις 12 το βράδυ, όλοι γνωρίζαμε πως στην άλλη πλευρά της γραμμής θα ήταν ο Πρόεδρος, ο οποίος κάτι θα είχε σκεφτεί, κάτι θα ήθελε να με πληροφορήσει, κάποια ιδέα θα είχε και δε θα ήθελε να πέσει κάτω, προκειμένου να μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε.
Αυτή λοιπόν η έγνοια για το πατριωτικό εθνικό συμφέρον και η ακατάπαυστη παραγωγικότητα, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που διέκριναν και διακρίνουν τον Προκόπη Παυλόπουλο. Είμαι βέβαιος, από όποια θέση και να βρίσκεται και τώρα που έχει γυρίσει στην ακαδημαϊκή του έδρα στο πανεπιστήμιο και βρίσκεται σε νέους ανθρώπους και αισθάνεται σίγουρα πολύ παραγωγικός , είμαι σίγουρος από όποια θέση και να βρίσκεται θα συνεχίσει να εργάζεται ακατάπαυστα , για το καλό αυτό του τόπου και του εύχομαι , να συνεχίσει , να είναι το ίδιο δραστήριος και το ίδιο παραγωγικός ότι και αν κάνει , όπου και αν βρίσκεται.
