Ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ρηματική Διακοίνωση της Λιβύης στον ΟΗΕ δεν «παράγει έννομα αποτελέσματα» στέλνει η Αθήνα, τονίζοντας ότι το διεθνές δίκαιο «δεν επικαθορίζεται ούτε από μονομερείς» ενέργειες ούτε από «ευσεβείς πόθους τρίτων».
Όπως ξεκαθαρίζουν διπλωματικές πηγές, «η Ρηματική Διακοίνωση της 27ης Μαΐου 2025 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Λιβύης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, σε αντίδραση ελληνικών πρωτοβουλιών άσκησης νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων, εκφράζει τις πάγιες θέσεις της Λιβύης, ωστόσο δεν παράγει έννομα αποτελέσματα». «Οι θέσεις αυτές έχουν τεθεί στο παρελθόν και απαντηθεί προσηκόντως από την Ελλάδα και την Αίγυπτο» επισημαίνουν.
«Το διεθνές δίκαιο δεν επικαθορίζεται από μονομερείς ρηματικές διακοινώσεις, ούτε από ευσεβείς πόθους τρίτων. Τέτοιες θέσεις δεν παραπέμπουν σε ετοιμότητα για επανέναρξη συνομιλιών για οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας» συμπληρώνουν.
Σε κάθε περίπτωση, αναφέρουν πως, η Ελλάδα θα συνεχίσει στον δρόμο του διεθνούς δικαίου και των στέρεων περιφερειακών συμμαχιών που πολλαπλασιάζουν τη διπλωματική της ισχύ.
Καταλήγοντας, σημειώνουν «σε αντίθεση με άκυρες και ανυπόστατες συμφωνίες, η Ελλάδα βαδίζει και ενεργεί βάσει του Διεθνούς Δικαίου και δεν διστάζει να διατυπώνει ευθέως τις θέσεις της σε κάθε συνομιλητή της, όπως έπραξε και πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών κατά την επίσκεψή του στη Λιβύη».
Διαβάστε αναλυτικά τη Ρηματική Διακοίνωση
Στη διακοίνωση, που συνοδεύεται από αναλυτικό χάρτη και πίνακα συντεταγμένων, η Λιβύη διατυπώνει ενστάσεις έναντι πρόσφατων ενεργειών της Ελλάδας και της Αιγύπτου στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο.
Υπενθυμίζει την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου στη Μεσόγειο στις 27 Νοεμβρίου 2019, το οποίο «καταχωρίστηκε δεόντως στη Γραμματεία του ΟΗΕ σύμφωνα με το Άρθρο 102 του Καταστατικού Χάρτη από τις 11 Δεκεμβρίου 2019 και συνιστά δίκαιη λύση που επετεύχθη βάσει του διεθνούς δικαίου».
Απορρίπτει τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου του 2020 για την οριοθέτηση ΑΟΖ, χαρακτηρίζοντάς την «άκυρη και ανίσχυρη» και «ασύμβατη με το διεθνές δίκαιο, περιλαμβανομένης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ιδίως ως προς την αρχή της ευθυδικίας».
Στο πλαίσιο αυτό, κατηγορεί την Ελλάδα ότι χορήγησε άδειες για έρευνες υδρογονανθράκων «νοτίως της Κρήτης τον Απρίλιο του 2024», κατά παράβαση των δικαιωμάτων της Λιβύης. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «η Ελλάδα συνεχίζει τις μονομερείς ερευνητικές και γεωτρητικές δραστηριότητές της στις αποκαλούμενες υπεράκτιες περιοχές παραχώρησης από τις 26 Νοεμβρίου 2022, με πλήρη περιφρόνηση προς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης και κατά κατάφωρη παραβίαση των καθιερωμένων κανόνων και πρακτικών του διεθνούς δικαίου».
Την ίδια ώρα, απορρίπτει τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό (Maritime Spatial Plan) που παρουσίασαν τα ελληνικά Υπουργεία Εξωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας στις 16 Απριλίου 2025, υποστηρίζοντας ότι «ορισμένες περιοχές στο νότιο τμήμα του ελληνικού χάρτη MSP παραβιάζουν τη λιβυκή υφαλοκρηπίδα», στην οποία, όπως αναφέρεται, η Λιβύη διαθέτει «αυτοδικαίως και εξ αρχής (ipso facto and ab initio) κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Μεταξύ άλλων, διαμαρτύρεται για την ελληνική απόφαση της 17ης Απριλίου 2025 να ανακηρύξει ΑΟΖ στο Ιόνιο Πέλαγος, μέσω ΦΕΚ υπ’ αριθμόν 59, υποστηρίζοντας ότι το νότιο όριο της εν λόγω ζώνης «δεν είναι ίσο μεταξύ των κύριων ακτών της Λιβύης και της Ελλάδας» και ότι «παραβιάζει τη λιβυκή υφαλοκρηπίδα».
