Το τελευταίο χρονικό διάστημα όλο και περισσότερο συζητείται η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Όλο και περισσότερο σε πολιτικά γραφεία, εντός των κομματικών τειχών, σε συζητήσεις μεταξύ βουλευτών αλλά και μεταξύ των πολιτών, δυο είναι τα ζητούμενα: η αδυναμία της ελληνικής οικογένειας να αντέξει την οικονομική πίεση-για μια ακόμη φορά-και η δημιουργία μιας αξιόπιστης αντιπολίτευσης.
Γράφει ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου
Το «αντίπαλο δέος», όπως έχει χαρακτηριστεί που, πλέον, γίνεται περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, έχει προκαλέσει σοβαρά ερωτηματικά σε ευρύτερους οικονομικούς και πολιτικούς κύκλους. Πολλοί χαρακτηρίζουν την έλλειψη, ως «δημοκρατικό κενό» καθώς, εις εκ των πυλώνων της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι και η ισχυρή αντιπολίτευση.
Προκαλεί, εντύπωση, όμως, η αίσθηση σε συγκεκριμένους κύκλους το γεγονός πως η ενδεχόμενη επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, αποτελεί βασικό αντικείμενο συζητήσεων εντός των κυβερνητικών κύκλων και της παρατάξεως της ΝΔ. Μπαρουτοκαπνισμένοι πολιτικοί παράγοντες, που σημειωτέον δεν ανήκουν στο χώρο της κεντροαριστεράς, θεωρούν πως οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις στον πρώην πρωθυπουργό αποτελούν την καλύτερη επικοινωνιακή πολιτική για την επιστροφή του. «Στρώνουμε το έδαφος για την άφιξη του, δημιουργώντας την ίδια στιγμή και ελπίδες», σημείωνε παλαίμαχος πολιτικός της κεντροδεξιάς.
Είναι, δε, χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί το γεγονός πως η ομιλία του στο διεθνές συνέδριο του Economist έχει ήδη δημιουργήσει ένα κλίμα ιδιότυπης «ανησυχίας». Ρόλο παίζει και η απάντηση του πρωθυπουργού, δυο ημέρες μετά στην ομιλία του στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο. Μια πραγματική πολιτική κόντρα που πολλοί θεωρούν πως θα γίνει ανάμεσα στους δυο βασικούς πρωταγωνιστές.
Γιατί, όμως προκαλείται τέτοια ανησυχία στο ευρύτερο πολιτικό γίγνεσθαι; Γιατί μια ισχυρή κυβέρνηση που αναμένεται, μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προβεί, όπως όλοι λένε, σε σημαντικές οικονομικές ανακοινώσεις, να συζητά εντός των κόλπων της, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός προτιμά ως «αντίπαλο δέος» τον Αλέξη Τσίπρα αφού θεωρεί πως για μια ακόμη φορά θα επικρατήσει στη μεταξύ τους μονομαχία. Πολιτικοί κύκλοι, υπενθυμίζουν με νόημα πως και κάποτε και ο Αλέξης Τσίπρας, την ίδια επιλογή είχε κάνει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και υπέστη αλλεπάλληλες ήττες!
Ερωτήματα επίσης δημιουργούνται από το γεγονός πως οι επιθέσεις στον πρώην πρωθυπουργό, περιλαμβάνουν και ονόματα μεγάλων επιχειρηματιών της χώρας, θεωρώντας πως το ισχυρό επιχειρείν βρίσκεται στο πλευρό του. Ανεξάρτητοι οικονομικοί παράγοντες, έχουν ερωτηθεί, περί αυτού. Κάποιοι χαμογελούν ενώ οι περισσότεροι σκεφτόμενοι δυνατά εκτιμούν πως «αν ισχύει κάτι τέτοιο, αυτό σημαίνει πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει και προτάσεις διεξόδου της οικονομικής κρίσεως. Διότι η συζήτηση μεταξύ αυτών, ισοδυναμεί με ισότιμο διάλογο και όχι με υποτελή συμπεριφορά. Αν δεν ισχύει τότε είναι η καλύτερη επικοινωνιακή προπαγάνδα που θα μπορούσε να υπάρξει για την επιστροφή του»…
