Στις 15 Σεπτεμβρίου 2025, ο Πάνος Ρούτσι ξεκίνησε απεργία πείνας μπροστά στη Βουλή. Αρνείται το φαγητό, επιστρατεύοντας το ύστατο μέσο. Δεν ζητά τίποτα πέρα από το αυτονόητο και ιερό δικαίωμά του. Την εκταφή του γιου του Ντένις, ενός από τα 57 θύματα του εγκλήματος των Τεμπών.
Της Μαρίας Κεφαλά
Ζητά την εκταφή του παιδιού του. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ένα τέτοιο αίτημα; Γιατί να το αρνηθεί; «Θα φύγει από εκεί μόνο με την άδεια εκταφής στο χέρι». «Μέχρι τέλους» λέει και ζητά να είμαστε εκεί.
Η δικαιοσύνη έχει απορρίψει το αίτημά του. Επικαλείται διαδικασίες. Πρωτόκολλα. Νομικά όρια. Κανένα δεν εξηγεί τι φοβάται το κράτος από την εκταφή ενός παιδιού. Η οικογένεια το ζητά. Η ανάκριση έκλεισε. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2025, με 36 κατηγορούμενους και μια δικογραφία που περιλαμβάνει 60.000 σελίδες. Και με εξωφρενική ταχύτητα διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας.
Σε εξώδικη διαμαρτυρία που κοινοποιήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2025, η Μαρία Καρυστιανού και ο Πάνος Ρούτσι, απευθύνονται προς τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής, αλλά και σε πλήθος δικαστικών και θεσμικών φορέων, με αίτημα την άδεια εκταφής των παιδιών τους, ώστε να εξακριβωθεί η ταυτότητα των σορών και η αιτία θανάτου.
Στο εξώδικο αναφέρεται ότι η άρνηση εκταφής από τον εισαγγελέα συνιστά παραβίαση του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που προστατεύει την ιδιωτική ζωή και τον οικογενειακό δεσμό.
Ο Πάνος Ρούτσι αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη κοινωνία που απαιτεί αλήθεια, τιμωρία των ενόχων και σεβασμό στα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Το «Nonpapers» βρέθηκε δίπλα του, αλλά και δίπλα στους δυο ακόμη απεργούς πείνας που στηρίζουν τον αγώνα του.
Πάνος Ρούτσι. 11η μέρα απεργία πείνας
«Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με τον Δημήτρη και την Αναστασία. Συνεχίζουμε Μέχρι Τέλους. Δεν έχει έρθει κανείς ούτε τυπικά, από την κυβέρνηση. Ο κόσμος… Δεν έχω λόγια να περιγράψω πως είναι, έρχονται από παντού και έχουν μεγάλη οργή μέσα τους. Και μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω».
Δημήτρης Οικονομόπουλος. 10η μέρα απεργία πείνας
«Δεν πρόκειται να σταματήσω. Οι τρεις εβδομάδες είναι μίνιμουμ. Υπολογίζω μήνα μέσα μου. Δεν περιμένω ότι θα λυγίσει κανένας τους μέσα σε δέκα μέρες. Είμαι παλιός για να έχω αυταπάτες. Από εκεί και πέρα τα βλέπετε, δεχόμαστε σκύλευση από κάποιους που δεν δικαιούνται να μιλούν».
Αναστασία Τσαλαμιδά. 4η μέρα απεργία πείνας
«Όταν είδα ότι ξεκίνησε απεργία πείνας, είπα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι μόνος του. Το είπα κατευθείαν στον γιο μου, είπα το Σάββατο ότι θα έρθω, σταμάτησα το φαγητό και ήρθα Κυριακή μεσημέρι από Πάτρα. Δεν έχω ξανακάνει κάτι τέτοιο. Είμαι πολιτικοποιημένη. Αλλά εδώ μου έλεγε η ηθική μου ότι αυτός ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι μόνος του και αν δεν κάνω κάτι, μετά δεν θα μπορώ να κοιταχτώ στον καθρέφτη. Έτσι το είδα».
Μιρέλλα Ρούτσι. Η μητέρα του Ντένις
«Από τη δεύτερη μέρα βλέπω εδώ την ουρά του κόσμου. Κάθε μέρα μας πιάνουν από το χέρι και μιλάνε. Κλαίνε και μιλάνε. Και μου λένε ιστορίες, μητέρες που έχουν χάσει τα παιδιά τους. Τις περιγράφουν και έρχονται να τους δώσω δύναμη. Αισθάνομαι ότι έχουν την ανάγκη. Με ρωτούν πως είμαι ήρεμη. Λέω από το αγγελάκι μου. Ξέρω ότι το παιδάκι μου είναι καλά, είναι με τους Αγγέλους πάνω. Λέω -εγώ- πως διαχειρίζομαι τον πόνο».
Ένα αγόρι κάθεται πολύ ώρα λίγο πιο μακριά. Στον ήλιο. Ο Πάνος του ζητά να έρθει στη σκιά. Τον ρωτάμε γιατί ήρθε: «Νομίζω ότι είναι πόλεμος αλλά δεν το λέμε έτσι ούτε εμείς ούτε αυτοί. Πολεμάει ο μπαμπάς του, πολεμάμε και εμείς μαζί του. Όλο αυτό έχει φτάσει στο απροχώρητο. Έχει έρθει η ώρα».
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης που στηρίζει τον Πάνο Ρούτσι γράφει:
«Από τις 14 Σεπτεμβρίου, ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας του 22χρονου θύματος των Τεμπών Ντένις, κάνει απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη. Εκεί όπου έχει στηθεί το ανεπίσημο μνημείο για τα θύματα των Τεμπών και για την πάνδημη απαίτηση για Δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων.
Ο Π. Ρούτσι ζητάει το αυτονόητο: να επιτραπεί η εκταφή και εξέταση της σορού του γιου του. Ώστε να μπορέσει να γίνει μια πραγματική έρευνα για τα αίτια του θανάτου και, κατ’ επέκταση του δυστυχήματος.
Αυτό το νόμιμο αλλά και στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα του Π. Ρούτσι, το απορρίπτει μέχρι στιγμής η δήθεν «Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη». Με αυτόν τον τρόπο, συμβαδίζει με τις μεθοδεύσεις και εντολές της κυβέρνησης για ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ. Μετά από τόσα και τόσα «μπαζώματα», πριν από μερικές μέρες, με εξόφθαλμα προκλητικό και εξοργιστικό τρόπο, έγινε προσπάθεια να κλείσει άρον άρον μια δικογραφία 60.000 σελίδων, με ένα πόρισμα που βγάζει λάδι την κυβέρνηση και τους ενόχους.
Από την πρώτη μέρα, η Αστυνομία επιχείρησε να τρομοκρατήσει τον απεργό πείνας, ζητώντας του δήθεν «εξακρίβωση στοιχείων» και δείχνοντας ότι θέλει να σταματήσει την «ενοχλητική» δράση του. Τον υπερασπίστηκαν αποφασιστικά επί τόπου άλλοι συγγενείς θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών και ο κόσμος που περνάει από το Σύνταγμα.
Όπως έχει πει ο ίδιος: «Αντί να βλέπουμε μια δικαιοσύνη που θα έκανε σωστά τη δουλειά της, βλέπουμε τα πάντα να μπαζώνονται από την πρώτη μέρα… ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ. ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ».
Η συνεχιζόμενη αντίσταση των συγγενών των θυμάτων, οι μεγάλες κινητοποιήσεις όπως στις 28 Φεβρουαρίου 2025, δείχνουν ότι η κοινωνική απαίτηση για Οξυγόνο και Δικαιοσύνη δε θα υποχωρήσει! Μπορούμε και πρέπει να τιμωρήσουμε τους ενόχους των Τεμπών και της Συγκάλυψης, αλλά και της ακρίβειας, της φτώχειας, των σκανδάλων, της καταστολής.
Να στηρίξουμε έμπρακτα τον Π. Ρούτσι, κάνοντας την απεργία πείνας του ένα κέντρο αγώνα και συντονισμού.
Να προχωρήσουμε στις επόμενες μεγάλες κινητοποιήσεις. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από την κοροϊδία των κυβερνητικών, επίσημων και στημένων «επιτροπών», «πορισμάτων» και «θεσμών». Το καθεστώς της Συγκάλυψης μπορεί και πρέπει να σπάσει στην πράξη, με τους αγώνες μας.
Κυβέρνηση και δικαστικές αρχές φάσκουν και αντιφάσκουν, καθώς ισχυρίζονται πως δεν έχει υποβληθεί κανένα αίτημα για εκταφή των νεκρών των Τεμπών, ενώ γνωρίζουν ότι τουλάχιστον τρεις γονείς έχουν καταθέσει σχετικά αιτήματα, τα οποία έχουν απορριφθεί».
Ο ισχυρισμός Φλωρίδη
«Δεν έχει γίνει καμία απόρριψη κανενός αιτήματος για εκταφή που να αφορά ταυτοποίηση στοιχείων νεκρού», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης στον ρ/σ ΣΚΑΪ στις 23 Σεπτεμβρίου 2025.
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτεται, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις δηλώσεις του. Το τελευταίο αίτημα εκταφής για εξέταση DNA, κατατέθηκε από τη Μαρία Καρυστιανού στις 10 Ιουλίου 2025 και απορρίφθηκε. Αντίστοιχα, αιτήματα άλλων γονέων θυμάτων των Τεμπών, όπως του Παύλου Ασλανίδη και του Χρήστου Τιλκερίδη, έχουν ήδη απορριφθεί.
Σύμφωνα με τη διαδικασία της Εισαγγελίας Λάρισας, η απόρριψη ενός αιτήματος ισχύει αυτόματα για όλους τους συγγενείς, δημιουργώντας έναν μηχανισμό συγκάλυψης. Η τρίτη αίτηση του Π. Ασλανίδη μάλιστα τιμωρήθηκε με πρόστιμο, επειδή «καθυστερούσε τη διαδικασία».
Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αναστασία Παπαδοπούλου, απέφυγε να αναφερθεί στα αιτήματα εκταφής για ταυτοποίηση και περιορίστηκε μόνο στις χημικές ουσίες, αποκρύπτοντας κρίσιμα στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εκταφή.
Ο ανακριτής τόνισε ότι «το αίτημα αφορά την εξέταση των οστών για ξυλόλιο και άλλες ουσίες. Τέτοια αιτήματα έχουν απαντηθεί, άρα δεν μπορούμε να επανέλθουμε». Παρά την ύπαρξη πορίσματος του Γενικού Χημείου του Κράτους, που επιβεβαιώνει την παρουσία ξυλολίου, η δικογραφία έκλεισε χωρίς εκταφή.
Οι ισχυρισμοί ότι οι συγγενείς μπορούν να κάνουν εκταφή ιδιωτικά ή ότι θα γίνει σε τρία χρόνια αγνοούν ότι χωρίς εισαγγελική εντολή τα αποτελέσματα δεν γίνονται αποδεκτά στη δικογραφία, αφήνοντας τους γονείς χωρίς δυνατότητα ελέγχου και διαφάνειας.
Η Μαρία Καρυστιανού καταγγέλλει τη συνεχιζόμενη άρνηση και συγκάλυψη:
«Ο Ανακριτής της Λάρισας, Σωτήρης Μπακαΐμης, και οι Δικαστές αρνούνται από την αρχή έως τα τέλη Ιουλίου 2025 την εκταφή που ζήτησαν οι συγγενείς, για διασταύρωση DNA και βιοχημικές εξετάσεις. Είμαι υποχρεωμένη να βγάλω την αλήθεια στο φως, για να μη σας εμπαίζει κανείς και για να προστατευτεί ο ιερός αγώνας του Πάνου Ρούτσι».
Διαβάστε επίσης:
Κινούμενη άμμος το πολιτικό τοπίο
Μητσοτάκης: Τέλος τα sosial media στους κάτω των 16!
