Χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατάφερε την περασμένη εβδομάδα να φέρει τον πόλεμο στην Ουκρανία σε εκατομμύρια Ευρωπαίους που σε μεγάλο βαθμό δεν επηρεάστηκαν από τη σύγκρουση.
Και δεν ξεκίνησε με ένα κροτάλισμα αλλά με ένα κλαψούρισμα, σημειώνει στην ανάλυσή του το CNN.
Όπως δήλωσε η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρέντερικσεν, στους ανήσυχους Δανούς την Πέμπτη το βράδυ, μετά την πρόκληση σημαντικών αναταραχών σε πολλά αεροδρόμια από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η Ευρώπη θα πρέπει να δει «πιο βίαιες και συχνές υβριδικές επιθέσεις ως μια νέα πραγματικότητα». Αλλά δεν ανέφερε τη Ρωσία ως τον άμεσο ένοχο.
Ίσως τα στοιχεία να μην είναι μέχρι στιγμής επαρκή…
Η έλλειψη σαφήνειας είναι ένα σύμπτωμα αυτών των επιθέσεων. Ο ανώνυμος ένοχος δεν μπορεί – για ένα διάστημα – να κατονομαστεί ή να σταματήσει, ανεξάρτητα από τη ζημιά ή την ήπια ταλαιπωρία που προκαλεί. Και η αναμονή ή η αβεβαιότητα είναι ένα άλλο. Ο Φρέντερικσεν πρόσθεσε ένα ακόμη κίνητρο στον άγνωστο εισβολέα – ότι «θέλουν να μην εμπιστευόμαστε πλέον τις αρχές μας».
Η Ευρώπη παλεύει με το παράδοξο των υβριδικών επιθέσεων
Η ίδια ιστορία διαδραματίζεται σε όλη την Ευρώπη.
Σκόπευε πράγματι η Ρωσία να στείλει περισσότερα από 20 drones στην Πολωνία; Μήπως η 12λεπτη παραβίαση του εσθονικού εναέριου χώρου οφειλόταν στην κακή εκπαίδευση των Ρώσων πιλότων, όπως έχει υπονοήσει ο κορυφαίος Αμερικανός στρατηγός στην Ευρώπη, Άλεξους Γκρίνκεβιτς, ή σε μια διεύρυνση της επιθετικότητας της Μόσχας; Πώς θα μπορούσε μια επίθεση χάκερ που καθήλωσε διάφορες πτήσεις σε όλη την Ευρώπη λίγες μέρες αργότερα να είναι απλώς μια άσχετη σύμπτωση;
Μετά από τρεις ημέρες κλεισίματος των αεροδρομίων και την αναφερόμενη ανίχνευση ενός ρωσικού στρατιωτικού σκάφους στα ανοικτά των ακτών της χώρας με απενεργοποιημένους τους αναμεταδότες του, οι Δανοί αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμη διευκρινίσει ποιος βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις.
Η Φρέντερικσεν παραδέχτηκε τους κινδύνους τόσο των βιαστικών λανθασμένων απαντήσεων όσο και των καθυστερημένων απαντήσεων. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών της Δανίας δήλωσαν την Πέμπτη το βράδυ ότι δεν μπορούσαν να «ονομάσουν» τους ενόχους, ενώ ο επικεφαλής της εσωτερικής ασφάλειας της αστυνομίας, PET, δήλωσε ότι «ο κίνδυνος ρωσικής δολιοφθοράς στη Δανία είναι υψηλός».
Η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρέντερικσεν, έδωσε συνέντευξη σχετικά με τη δραστηριότητα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Κοπεγχάγη της Δανίας την Τρίτη.
Η Δανία είναι κατά τα άλλα ανοιχτή στην απειλή του Πούτιν. Έχει δώσει στην Ουκρανία F16, θα τη βοηθήσει να κατασκευάσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και εξοπλίζεται με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο πλαίσιο των προσπαθειών αποτροπής.
Οι Δυτικοί αξιωματούχοι παλεύουν καθημερινά με το παράδοξο του υβριδικού πολέμου – είτε πρέπει να αποδώσουν ευθύνες είτε όχι.
Μήπως η επίρριψη ευθυνών στον πραγματικό ένοχο -ειδικά αν πρόκειται για τη Ρωσία- ενισχύει στην πραγματικότητα τη διχόνοια και το άγχος που επιθυμούν να σπείρουν; Ή μήπως η μη ανάδειξη της αυξανόμενης απειλής αφήνει την κοινωνία τυφλή και απροετοίμαστη απέναντι στο πρόβλημα μέχρι τη στιγμή που απαιτούνται σκληρές αμυντικές ενέργειες και επιλογές; Είναι πολύ πιο εύκολο, πολιτικά και υποθετικά, να καταρριφθεί ένα ρωσικό αεροσκάφος μετά από μήνες δημόσιας επίρριψης ευθυνών στη Μόσχα για το κλείσιμο του αεροδρομίου και το χάος.
Για μήνες, το φάντασμα της δολιοφθοράς πλανιόταν πάνω από την ηπειρωτική Ευρώπη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο – ένας άλλος ένθερμος υποστηρικτής της άμυνας της Ουκρανίας – έχει δει νεαρούς εγκληματίες που μοιάζουν με συμμορίες να στρατολογούνται από τη Ρωσία και να καταδικάζονται βάσει των άγριων όρων του Νόμου περί Εθνικής Ασφάλειας για εμπρησμό αποθήκης που διατηρούσε προμήθειες για την Ουκρανία. Η βρετανική αστυνομία συνέλαβε έναν 41χρονο άνδρα και μια 35χρονη γυναίκα στο Έσσεξ βάσει του ίδιου νόμου την περασμένη εβδομάδα.
Η Πολωνία έχει φυλακίσει νεαρούς Ουκρανούς για εμπρηστικές επιθέσεις με ρωσική χορηγία.
Λογισμικό check-in στο αεροδρόμιο και ένας παιδικός σταθμός στο Λονδίνο έχουν δεχτεί χάκερ – πιθανώς όμως από εγκληματικές συμμορίες και όχι από πράκτορες της Μόσχας.
Το κόστος της υποστήριξης στην Ουκρανία «χτυπά» τα ευρωπαϊκά σπίτια
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι υπεύθυνος, η εξάπλωση αυτού του χάους και της ευπάθειας επέτρεψε στον Πούτιν να φέρει την αίσθηση της διεύρυνσης της σύγκρουσης στην πόρτα της Ευρώπης, ακριβώς τη στιγμή που η κυβέρνηση Τραμπ απαιτεί από την Ευρώπη να είναι πιο υπεύθυνη για την άμυνά της.
Κάνει το κόστος της επείγουσας και αναπόφευκτης υποστήριξης της Ουκρανίας να γίνεται πιο αισθητό στα ευρωπαϊκά σπίτια. Ενισχύει τόσο τα επιχειρήματα των κατευναστών του Πούτιν – οι οποίοι προτείνουν να του δοθεί αυτό που θέλει αν απλώς σταματήσει – όσο και εκείνων που λένε ότι η όρεξη του Κρεμλίνου για επιθετικότητα απλώς αυξάνεται και χρειάζεται μια αποφασιστική απάντηση.
Και η απειλή κινδυνεύει προσωρινά να αποσπάσει την προσοχή των Ευρωπαίων υπευθύνων χάραξης πολιτικής και των προϋπολογισμών από το πιο βαρύνον και πιο επακόλουθο έργο του κινδύνου της πρώτης γραμμής για την Ουκρανία.
Είναι θαύμα, σε κάποιο βαθμό, το γεγονός ότι η καλοκαιρινή επίθεση της Ρωσίας δεν έχει καταλάβει περισσότερα εδάφη. Αλλά η επίθεσή της στις πόλεις της Ουκρανίας είναι αμείλικτη και εντεινόμενη.
Τα δαπανηρά
Στους πιεσμένους αμυντικούς προϋπολογισμούς της Ευρώπης, οι τελευταίες εβδομάδες υβριδικής αναταραχής έχουν προσθέσει δύο δαπανηρά άμεσα καθήκοντα: μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις υποδομές έναντι των drones και των χάκερ, και μια ευρεία, συνεχή, δαπανηρή εναέρια άμυνα εναντίον ρωσικών drones και αεριωθούμενων σε ολόκληρα τα ανατολικά σύνορά τους.
Το κόστος της άμυνας ενάντια σε πολλά φθηνά drones δεν έχει ακόμη μιμηθεί την εξαιρετική αποτελεσματικότητα που αντιπροσωπεύει αυτή η νέα απειλή. Ένα ολλανδικό F35 μπορεί να εκτοξεύσει πύραυλο αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ για να καταρρίψει ένα drone από πολυστυρένιο τύπου Shahed αξίας 30.000 δολαρίων στην Πολωνία. Αλλά αυτό δεν είναι βιώσιμο για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφήνει μια δύσκολη επιλογή μεταξύ της μη αναχαίτισης εισβολέων, καθώς είναι πολύ ακριβό, ή της δαπάνης εκατομμυρίων μηνιαίως για την ισχυρή άπειρη άμυνα του εναέριου χώρου του ΝΑΤΟ.
Οι κίνδυνοι για την Ρωσία
Δεν είναι όλα ρόδινα για το Κρεμλίνο. Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος οι εξωτερικοί σαμποτέρ τους – ή οι κατάσκοποι που ανταγωνίζονται για εύνοια – να υπερβούν τα όρια και να σκοτώσουν πολίτες σε μια χώρα του ΝΑΤΟ.
Υπάρχει κίνδυνος η Ρωσία να κατηγορηθεί για πράγματα που δεν έκανε και να παρέχει κάλυψη στο πραγματικό οργανωμένο έγκλημα για να διευρύνει τις δραστηριότητές του. Υπάρχει κίνδυνος η απρόβλεπτη φύση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να προκαλέσει μια αντίδραση δυσανάλογη προς οποιαδήποτε κλιμάκωση. Θα μπορούσε επίσης να αρνηθεί να αντιδράσει καθόλου ή να αντιδράσει υπερβολικά.
Αυτή η ευρεία απρόβλεπτη φύση είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκινούν οι μεγαλύτερες συγκρούσεις.
Και πάλι, αυτό δεν είναι όλα υπέρ του Πούτιν. Δεν είναι οπαδός των σοβαρών κινδύνων. Εισέβαλε στην Ουκρανία αφού του είπαν ότι θα χρειαστούν εβδομάδες για να την κατακτήσει. Φαίνεται ότι έχει κλιμακώσει την έντασή του εναντίον του Κιέβου και της Ευρώπης τις τελευταίες εβδομάδες μόνο μετά από μια πολύ φιλική σύνοδο κορυφής με τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ.
Αλλά προς το παρόν, αυτές οι υβριδικές επιθέσεις -από πρόθεση ή σύμπτωση- επιβάλλουν ένα αίσθημα κόστους στους απλούς Ευρωπαίους για τη διαρκή υποστήριξη των κυβερνήσεών τους προς την Ουκρανία.
Οι μη θανατηφόρες ταλαιπωρίες των καθυστερήσεων στα αεροδρόμια, των αυξανόμενων τιμών της βενζίνης και των επιθέσεων μέσω χάκερ είναι -χωρίς ίχνος ειρωνείας- συγκρίσιμες με εκείνες που νιώθουν οι απλοί Ρώσοι πολίτες στο ίδιο έθνος που εξαπέλυσε μια απρόκλητη εισβολή, σκοτώνοντας αθώους Ουκρανούς καθημερινά.
Αλλά τον τελευταίο μήνα, η Ευρώπη έχει αντιμετωπίσει μια νέα σειρά από δαπανηρές ανησυχίες για τις οποίες δεν υπάρχει εύκολη λύση ή φθηνή λύση.
Αυτή η βραχυπρόθεσμη απόσπαση της προσοχής είναι σίγουρα αρκετή για να νικήσει ο Πούτιν, στον τέταρτο χρόνο ενός πολέμου υπαρξιακής σημασίας.
Διαβάστε επίσης:
Τασούλας σε Ντούσκο: Με τα «κουπιά» σου να ανεβάζεις πάντα την Ελλάδα στο πιο ψηλό βάθρο
«Βορά» στις κακοκαιρίες η Αττική: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος
