Τη θλίψη και τη συγκίνηση στον χώρο της ελληνικής μουσικής σκηνής προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Γιώργου Ψωμόπουλου, μάνατζερ, στιχουργού και ανθρώπου που υπήρξε καθοριστικός παράγοντας στη διαμόρφωση της σύγχρονης ελληνικής ροκ. Την απώλεια γνωστοποίησε το συγκρότημα Magic De Spell, με το οποίο ο Ψωμόπουλος είχε μια μακρά και στενή συνεργασία, μέσω ανάρτησης στα κοινωνικά δίκτυα.
Στην ανακοίνωσή τους, τα μέλη του συγκροτήματος αποχαιρετούν τον Ψωμόπουλο ως «αδερφικό φίλο» και «συντελεστή σε κάποια από τα τραγούδια μας», τονίζοντας τον ρόλο του ως «αφανή ήρωα» του ελληνικού ροκ.
Η συνεργασία του Γιώργου Ψωμόπουλου με τους Magic De Spell ξεκίνησε το 1995 και, όπως αναφέρουν, τους έκανε «αχώριστους». «Φτιάχτηκε μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια με επίκεντρο τον ίδιο. Ατελείωτες συζητήσεις, καφέδες, ανταλλαγή ιδεών», περιγράφουν.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην έμπνευσή του να μελοποιηθεί η ποίηση της Κατερίνας Γώγου, καθώς ο Ψωμόπουλος ήταν φίλος της ποιήτριας. Αυτή η ιδέα οδήγησε στη δημιουργία του τραγουδιού «Εμένα οι Φίλοι μου» το 1998, ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια του συγκροτήματος.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του συγκροτήματος:
«Έφυγε ο Γιώργος Ψωμόπουλος.. Αδερφικός μας φίλος. Μάνατζερ, αλλά και συντελεστής σε κάποια από τα τραγούδια μας.
Γνωριστήκαμε και συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά το 1995. Γίναμε αχώριστοι. Φτιάχτηκε μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια με επίκεντρο τον ίδιο. Ατελείωτες συζητήσεις, καφέδες, ανταλλαγή ιδεών.
Υπήρξε φίλος της Κατερίνας Γώγου και εμπνευστής της ιδέας να την μελοποιήσουμε. Κάπως έτσι προέκυψε το τραγούδι “Εμένα οι Φίλοι μου” το 1998.
Σήμερα, η ροκ κοινότητα της Αθήνας πενθεί. Γιατί του οφείλουμε όλοι πολλά. Εκτός από εμάς, μανάτζαρε και οδήγησε σε δισκογραφικά συμβόλαια, μπάντες που έγιναν σημαντικές. Και βοήθησε αρκετά μικρότερα σχήματα, ανοίγοντας δρόμο στην κυριολεξία για την ελληνική ροκ σκηνή. Σε πρώιμες και δύσκολες εποχές. Πρωτοστάτησε σε διοργανώσεις συναυλιών σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο. Και σε εκδηλώσεις κοινωνικού περιεχομένου.
Δεν του άρεσε η δημοσιότητα και έμενε πάντα ένας αφανής ήρωας. Αλλά χωρίς αυτόν, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για το ελληνικό ροκ σήμερα.
Γιώργο θα μας λείψεις πολύ φίλε.
Χαιρετισμούς σε όλους τους δικούς μας εκεί πάνω.»
