Ο Αντώνης Σαμαράς πριν γίνει πρόβλημα του Κυριάκου… έριξε τον πατέρα

Έχουν περάσει σχεδόν 32 χρόνια απ’ όταν ο Αντώνης Σαμαράς -που σήμερα μοιάζει να είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη στον 6ο χρόνο της πρωθυπουργικής του θητείας- έκοβε το νήμα της θητείας του πατέρα του, Κωνσταντίνου και της Νέας Δημοκρατίας που είχε επιστρέψει στην κυβέρνηση το 1990 έπειτα από αποχή 9 ετών. «Γαλάζιος» πρόεδρος θα έκανε να ξαναπατήσει το πόδι του ως πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου 11 ακόμα χρόνια. Ήταν ο Κώστας Καραμανλής, το 2004 αφού όμως πρώτα είχε επιτρέψει την επαναφορά του Αντώνη Σαμαρά στις τάξεις του κόμματος.

Επιστρέφοντας όμως στο χρονικό που οδήγησε στο… ιστορικό σχίσμα τη Νέα Δημοκρατία, έπειτα από την ήττα της παράταξης στις Ευρωεκλογές του 1984 ο Ευάγγελος Αβέρωφ εκκινεί τις διαδικασίες για τη διαδοχή του στο κόμμα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκλέγεται απέναντι στον Κωστή Στεφανόπουλο, ο οποίος μετά τις εκλογές του 1985 θα αποχωρήσει από το κόμμα και μαζί με 9 ακόμα βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα φτιάξουν τη ΔΗΑΝΑ.

Αντώνης Σαμαράς, ο νεότερος βουλευτής

Ο Αντώνης Σαμαράς από την άλλη εκλέγεται αδιαλείπτως στη Βουλή από το 1977 όταν έγινε ο νεότερος βουλευτής σε ηλικία μόλις 26 ετών. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα δώσει θέση υπουργού στον Αντώνη Σαμαρά στην κυβέρνηση Τζαννετάκη. Ο Σαμαράς προερχόταν από τα σπλάχα της παράταξης, σκληρός ΟΝΝΕΔίτης με «παράσημα» αντιπαράθεσης με τον μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Ανήκε στο δεξιότερο τμήμα του κόμματος, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι συνέχιζε να πηγαίνει στο μνημόσυνο του Μελιγαλά, ακόμα και όταν η υπόλοιπη παράταξη είχε σταματήσει. Μετά την αυτοδυναμία του 1990 και την ανάδειξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε πρωθυπουργό, ο τελευταίος τον ορίζει υπουργό Εξωτερικών.

Πού να φαντάζονταν όμως πως μια τόσο ευνοϊκή για τους ίδιους συνθήκη όπως η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστάτων στην ανατολική Ευρώπη θα αναστάτωνε την ελληνική συντηρητική κυβέρνηση τόσο που τελικώς θα την… ανέτρεπε. Μαζί λοιπόν με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας εμφανίζεται και η έξαρση των ντόπιων εθνικισμών, με τη σημερινή Βόρεια Μακεδονία να επιμένει στον αυτοπροσδιορισμό «Δημοκρατία της Μακεδονίας» κάτι που με τη σειρά του πυροδότησε την έξαρση του ελληνικού εθνικισμού που συμπαρέσυρε ακόμα και κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς που συμμετείχε στα… σκοπιανοφαγικά συλλαλητήρια στα οποία ζυμώθηκε το κλίμα της εποχής.

Στο δεύτερο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών σχετικά με το θέμα το 1992, ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών παρουσιάζει ένα κείμενο 7 σημείων το οποίο πιάνει εξ απίνης τόσο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, όσο και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος τον αποπέμπει από την κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας ο ίδιος τη θέση του.

Στις 13 Απριλίου του 1992, ο Αντώνης Σαμαράς ενημερώνει για τις θέσεις του την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και ζητά δήλωση από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ότι δεν θα αναγνωρίσει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στους γείτονες. Σύμφωνα με τον ίδιο και τις δηλώσεις του στο περιστύλιο της Βουλής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αρνήθηκε και ο Αντώνης Σαμαράς παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα. Όχι από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά από τη βουλευτική του έδρα αφήνοντας την κυβερνητική πλειοψηφία -που μετρούσε μόλις 152 βουλευτές – ανέγγιχτη.

«Ζήτησα σήμερα στη Βουλή από τον πρωθυπουργό να κάνει ξεκάθαρη δήλωση – και τη ζήτησα μετά από λεπτομερέστατη ανάλυση – ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει στα Σκόπια και τους Σκοπιανούς το δικαίωμά τους να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν. Και όλοι γνωρίζουν ότι θα αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες. Εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να πούμε ότι ευλογούμε το δικό τους δικαίωμα να λέγονται Μακεδόνες. Πιστεύω ότι έκανα το μέγιστο δυνατό σ’ αυτή τη μάχη για να πείσω τους συναδέλφους μου. Ο πρωθυπουργός δυστυχώς δεν το δέχτηκε. Τους το αναγνωρίζει το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες.

Και είπα στην ΚΟ, έτσι θα συμβεί εμείς οι καταγγέλλοντες επί δεκαετίες τους Σκοπιανούς για την κλοπή του ονόματός μας, να γίνουμε αυτόκλητοι συνήγοροι των καταγγελλομένων. Με άλλοθι το δήθεν εφεύρημα του πολέμου. Δήλωσα καθαρά ότι στα θέματα συνείδησης δεν χωρούν υποχωρήσεις. Παραιτούμαι με συνέπεια από το αξίωμα του βουλευτή. Δεν δημιουργώ πρόβλημα στο κόμμα. Δεν χάνει την έδρα του, δεν διασπάται η ενότητα. Αλλά παραιτούμαι γιατί δεν μπορώ να φύγω από την ευθεία γραμμή που μου επιβάλλει το εθνική καθήκον, η λογική όπως εγώ την έχω και η συνείδησή μου. Θα ήθελα μόνο να ευχαριστήσω όλον αυτό τον κόσμο που από τότε που ήμουν ΥΠΕΞ μέχρι σήμερα με βοήθησε και στο να έχω αυτές τις απόψεις και στο να διατηρήσω αυτές τις απόψεις».

Η ίδρυση της Πολ.Αν και η ανατροπή της κυβέρνησης

Τον Ιούνιο του 1993 ο Αντώνης Σαμαράς που έχει στο μεταξύ αποχωρήσει από τη Νέα Δημοκρατίας δημιουργεί την «Πολιτική Άνοιξη», κόμμα προσωποπαγές και εν πολλοίς μονοθεματικό που όμως καβαλώντας το κύμα θα καταφέρει να αναδειχθεί 3ο στις εκλογές του 1993.

Στην Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά εκτός από αρκετά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Άκης Γεροντόπουλος και ο Κώστας Μαρκόπουλος θα ενταχθούν και στελέχη προερχόμενα από την Αριστερά όπως ο Χρύσανθος Λαζαρίδης μέλος της συντονιστικής επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, ο Ανδρέας Λεντάκης που βασανίστηκε από τη Χούντα και για τον οποίο γράφτηκε το περίφημο «Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα», ο αδερφός του Αλέξανδρου Παναγούλη, Στάθης ο οποίος είχε ήδη υπάρξει βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, ενώ μετά το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά συνέχισε σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ και ο Στάθης Γιώτας που είχε ήδη υπάρξει υπουργός Ναυτιλίας του ΠΑΣΟΚ.

Τον Σεπτέμβρη του 1993, θα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Νέα Δημοκρατία ο βουλευτής Στέφανος Στεφανόπουλος αφήνοντας πλέον την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με 151 βουλευτές. Ο ίδιος σε γραπτή του δήλωση θα αναφέρει: «Η συνείδησή μου, μου απαγορεύει να συμπράττω στην επικίνδυνη αυτή κυβερνητική πορεία και μου υπαγορεύει να επιχειρήσω να αποτρέψω ό,τι μπορεί ακόμα να αποτραπεί. Αναγκάζομαι να προχωρήσω στην πιο επώδυνη για μένα λύση. Αίρω την εμπιστοσύνη μου από την κυβέρνηση και καθίσταμαι ανεξάρτητος βουλευτής».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Βασίλης Μαγγίνας δηλώνει τότε: «Μεγάλα διαπλεκόμενα συμφέροντα καθοδηγούν και υπαγορεύουν τις κινήσεις και τις αποφάσεις πίσω από το κάλυμμα ψευδεπίγραφων συνθημάτων και κενών περιεχομένου δημαγωγιών». Με τον Αντώνη Σαμαρά να τον απειλεί με αγωγές. «Εάν εντός ημέρας ο υπάλληλος του κ. Μητσοτάκη και κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν προσκομίσει τα στοιχεία τότε θα τον ξεσκεπάσω στα δικαστήρια».

Το ρεπορτάζ των ταραγμένων ημερών καταγράφουν στην τηλεόραση ο Τέρενς Κουίκ μετέπειτα βουλευτής και υπουργός με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής ακόμα και σήμερα του ΚΚΕ, ο Γιώργος Βαρεμένος πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ο Γιώργος Αυτιάς, ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη θα ρίξει τελικά ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος Συμπιλίδης ο οποίος στις 9 Σεπτεμβρίου του 1993 παραδίδει στον Πρόεδρο της Βουλής επιστολή με την οποία ανεξαρτητοποιείται από τη Νέα Δημοκρατία από την οποία στερεί πλέον την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Γιώργος Συμπιλίδης κατηγορήθηκε για χρηματισμό και μάλιστα από συγκεκριμένο επιχειρηματία που είχε συμφέρον να μην ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΤΕ. Ο συγγραφέας που συμπεριέλαβε την τελευταία κατηγορία στο βιβλίο του καταδικάστηκε έπειτα από μήνυση του Συμπιλίδη.

Τον Οκτώβριο του 1993 διεξάγονται νέες εκλογές στις οποίες το ΠΑΣΟΚ του αναβαπτισμένου Ανδρέα Παπανδρέου επικρατεί με 46,88% έναντι 39,3% της Νέας Δημοκρατίας που χάνει 7,6 μονάδες. Τρίτο κόμμα αναδεικνύεται η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά με 4,88% και 10 έδρες. Αυτές καταλαμβάνουν οι: Νικόλας Οικονομόπουλος, Φωτεινή Στεφανοπούλου, Αντώνης Σαμαράς, Νικήτας Βενιζέλος, Ανδρέας Λεντάκης, Νικήτας Κακλαμάνης, Στέφανος Στεφανόπουλος, Αναστάσιος Νικολόπουλος, Μαρία Μαχαίρα και Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου. Στους 10 θα προστεθεί τον Αύγουστο του 1994 και ο Χρήστος Καλαϊτζίδης ο οποίος είχε εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία.

Οι αντιδράσεις

Η αποχώρηση του Γιώργου Συμπιλίδη από τη Νέα Δημοκρατία και η ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη προκαλεί την οργή των Νεοδημοκρατών. «Γαλάζιοι» οπαδοί μπαίνουν στο πολιτικό γραφείο του Συμπιλίδη στο Κιλκίς, τα «σπάνε» και ξεκρεμάνε τις πινακίδες με το όνομα του βουλευτή και το σύμβολο της Νέας Δημοκρατίας.

Δύο μέρες μετά την πτώση της κυβέρνησης σε ομιλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το πλήθος φωνάζει «Αλήτη, προδότη, Σαμαρά». Στις προεκλογικές περιοδείες του Αντώνη Σαμαρά στην επαρχία εξοργισμένοι Νεοδημοκράτες πραγματοποιούν αντισυγκεντρώσεις και σε αρκετές περιπτώσεις επιχειρούν να τον λιντσάρουν πετώντας του από πέτρες, γιαούρτια και ντομάτες μέχρι… βίδες.

Ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει σχετικά: «Το μυαλό πίσω από το χέρι που έριξε τη βίδα δεν ανήκει σ’ αυτό το πεδίο. Ο εγκέφαλος είναι του κ. Μητσοτάκη», ενώ ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δίνει εντολή στις οργανώσεις του κόμματος να… περιφρουρούν την περιοδεία Σαμαρά.

Τι έλεγε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

Στις συνεντεύξεις του πρωθυπουργού που ακολουθούν την πτώση της κυβέρνησής του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αμφιβάλει πως το κίνητρο του Αντώνη Σαμαρά είναι το «Σκοπιανό» αντίθετα έχοντας μάλιστα πρόσφατα εισάγει στο δημόσιο διάλογο τον όρο «διαπλοκή» και «διαπλεκόμενα συμφέροντα» θεωρεί πως σημαντικότερος παράγοντας για την ανατροπή του υπήρξε η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ για την οποία είχαν ξεσηκωθεί πάντως πολλοί βουλευτές του κόμματος και ακόμα και ο διάδοχος του Μητσοτάκη, Μιλτιάδης Έβερτ ήταν κοντά στο να μην την ψηφίσει.

«Το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς δεν επρόκειτο να δώσω και το ξέρει πολύ καλά ο Σαμαράς και ακριβώς γι’ αυτό μας έριξε. Γιατί η ελπίδα του ήταν πως εγώ θα προχωρούσε σε λύση του Μακεδονικού τώρα. Από την ώρα που κατάλαβε ότι αυτό δεν γίνεται έχασε το ένα του επιχείρημα.

Σε ό,τι αφορά τον ΟΤΕ είναι γελοίο, οι βουλευτές του ήταν μέσα. Ψήφισαν ορισμένα. Ο ίδιος δεν είχε αντίρρηση. Γιατί δεν μας έριξε την ώρα που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο αλλά μας έριξε σε μια άλλη στιγμή. Γιατί περίμενε τόσο καιρό ο κ. Σαμαράς; Αν επιτέλους ήθελε να ρίξει την κυβέρνηση φεύγοντας και δημιουργώντας πρόβλημα, δεν έπρεπε να κάνει τη δήλωση ότι η ΝΔ έχει δικαίωμα τετραετίας, έπρεπε να μας ρίξει αμέσως και να πει νομίζω ότι είσαστε επιζήμιοι. Και έπειτα ο κ. Σαμαράς επικαλείται πράγματα για τα οποία είναι συνυπεύθυνος έχει βάλει την υπογραφή του. Για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, έχει βάλει την υπογραφή του.

Η κυβέρνησή μας είχε 152 βουλευτές. Πάντα είχε τον κίνδυνο να πέσει γιατί έφυγαν 2 άνθρωποι. Όταν ο Σαμαράς αποχώρησε και αποφάσισε να ιδρύσει το κόμμα του, έκανε δήλωση ότι δεν πρόκειται να ρίξει την κυβέρνηση. Από αυτή την υποχρέωση ξέφυγε. Παζάρεψε τι και πώς και τελικά αποφάσισε να μας ρίξει. Η ανατροπή έγινε περίεργα. Ο Συμπιλίδης υποσχόταν την παραμονή της αποχώρησής του ότι θα στείλει 30 πούλμαν στη Θεσσαλονίκη για να με υποδεχθεί. Η μητέρα του, σε μια τραγική σκηνή, ρωτούσε έκπληκτη δημοσιογράφους ότι “τι λες παιδί μου, εμείς είμαστε με τον Μητσοτάκη”. Ε τι συνέβη επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος; Όλα αυτά δείχνουν ότι υπήρξε συνωμοσία και η συνωμοσία ήταν πολιτικών συμφερόντων. Η Πολιτική Άνοιξη δεν πάει για να κερδίσει τις εκλογές. Έναν στόχο έχει να βλάψει τη Νέα Δημοκρατία.

Ο προδότης πληρώνει. Καταστρέφεται. Υπάρχουν συμφέροντα μεγάλα. Η κυβέρνησή μας χάλασε λιγάκι το κατεστημένο το οικονομικό. .Ήρθε σε αντίθεση μαζί του όταν αποφάσισε να κάνει ιδιωτικοποίηση. Ιδιωτικοποίηση σημαίνει ότι ένας τεράστιος τομέας προμηθειών βολέματος, διορισμού ημετέρων παύει να υπάρχει. Η πολιτική της ΝΔ στη ΔΕΗ έπληξε κατεστημένα συμφέροντα, στον ΟΤΕ το ίδιο».

Αρκετά χρόνια αργότερα και ερωτώμενος σχετικά με τον Αντώνη Σαμαρά, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα δηλώσει: «Δεν είμαι άνθρωπος που κρατάω κακίες. Δεν συγχώρησα ποτέ τον Αντώνη Σαμαρά για το έγκλημα που έκανε να ανακόψει την πορεία της Ελλάδας, γιατί η Ελλάδα θα ήταν αλλιώς αν είχαμε μείνει. Αυτό όμως δεν επηρεάζει πολιτικά στο να πάρω τις αποφάσεις μου. Όταν έγιναν οι τελευταίες εκλογές και εγώ παρακίνησα την Ντόρα και όλοι μαζί ψηφίσαμε τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά. Εγώ ψήφισα Σαμαρά γιατί πίστευα και νομίζω σωστά ότι πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε η Ελλάδα να πέσει σε ακυβερνησία».