Από τις 22 Οκτωβρίου οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή η εκεχειρία στο πλαίσιο της εφαρμογής της Συμφωνίας Τράμπ, 236 παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους από πυρά ισραηλινών σκοπευτών, βομβαρδισμών από το πυροβολικό και αεροπορικών βομβαρδισμών. Τουλάχιστον άλλοι 600 τραυματίστηκαν και μέχρι εχθές 502 σοροί είχαν ανασυρθεί κάτω από τα γκρεμισμένα κτίρια της Γάζας.
Η εκεχειρία κρατάει λέει η Ουάσιγκτον όμως το αιματοκύλισμα που εξακολουθεί στη Γάζα δείχνει το αντίθετο.
Μετά από δύο χρόνια αυτού που το Ισραήλ χαρακτήρισε πόλεμο και απέφερε την ισοπέδωση της Γάζας μαζί με τον ξεριζωμό των κατοίκων του, μετά από 48 μήνες γενοκτονίας σύμφωνα με Παλαιστίνιους, Ηνωμένα Έθνη και Διεθνή Αμνηστία, προκύπτει το ερώτημα γιατί το Τελ Αβιβ δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε διεθνείς παρατηρητές και κυρίως ξένους δημοσιογράφους στη Λωρίδα της Γάζας. Ιστορικά δεν υπάρχει καμία άλλη κρίση ή ένοπλη αντιπαράθεση που να επιβλήθηκε απαγόρευση ξένης δημοσιογραφικής πρόσβασης και κάλυψης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Εφόσον η Χαμάς – όπως δεν διατείνεται το Ισραήλ – δεν συμμορφώνεται με τα συμφωνηθέντα και ακυρώνει στην πράξη την εκεχειρία κι εφόσον το Ισραήλ δεν έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου που να στοιχειοθετούν την κατηγορία της Γενοκτονίας τότε γιατί δεν επιτρέπει ακόμα και σήμερα την είσοδο ξένων δημοσιογράφων στη Γάζα ; Τι φοβάται από τη παρουσία τους εκεί ;
Η κατηγορία της Γενοκτονίας έχει βγει από το κάδρο της Αμερικανικής προσέγγισης σχετικά με τα όσα διαδραματίστηκαν στη Γάζα. Θεωρητικά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα ωστόσο με το ειδικό βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών δύσκολα θα μπορούσε να αποδοθεί η κατηγορία από τα αρμόδια όργανα και δύσκολα οι ΗΠΑ ακόμα και με μια διαφορετική ηγεσία θα επέτρεπαν κάτι τέτοιο στο μέλλον.
Είναι όμως η Γάζα η μοναδική περίπτωση με χαρακτηριστικά γενοκτονίας στην οποία η Διεθνής Κοινότητα κλείνει μάτια και αφτιά ;
Σουδάν
Εδώ και αρκετούς μήνες – ειδικότερα από τη στιγμή που αλληλέγγυοι και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα και ζήτησαν την καταδίκη του, μεγάλο μέρος των υποστηρικτών της κυβέρνησης Νετανιάχου απαντούσαν με τη φράση “ναι αλλά για το Σουδάν δεν λέτε τίποτα”…
Τι ακριβώς λοιπόν συμβαίνει στο Σουδάν ; Γιατί η Διεθνής Κοινότητα δεν καταδικάζει τις σφαγές και δεν κινεί διαδικασίες διώξεων για τους υπεύθυνους;
Η πάλη για την εξουσία
Από το 2019 οπότε και ανετράπη ο Omar al-Bashir – που είχε καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα 20 χρόνια πριν – η χώρα βίωσε μια μικρή περίοδο προσπάθειας εγκαθίδρυσης δημοκρατικού πολιτεύματος.
Τεράστιες διαδηλώσεις σε διαφορετικές πόλεις είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κοινής πολιτικό-στρατιωτικής κυβέρνησης το το 2020. Η κυβέρνηση εκείνη δεν μακροημέρευσε και το 2021 με νέο πραξικόπημα την εξουσία ανέλαβαν ο Στρατηγός Abdel Fattah al-Burhan, επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων και ο αναπληρωτής του, ο αρχηγός των RSF, στρατηγός Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκάλο, πιο γνωστός ως «Χεμέντι».
Στη συνέχεια, οι δύο άνδρες διαφώνησαν για τη δομή του και την ευθύνη του στρατεύματος κι από τον Απρίλιο του 2023, ξεκίνησε η ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ή αλλιώς μεταξύ Ενόπλεων Δυνάμεων και RSF.
Ο RSF και το γενοκτονικό παρελθόν
O RSF πρωτοεμφανίστηκε το 2013. Αποτελεί την εξέλιξη της πολιτοφυλακής Janjaweed,η οποία κατηγορήθηκε για γενοκτονία κι εθνοκάθαρση ενάντια στον μη αραβικό πληθυσμό, όταν πολέμησε τους αντάρτες στο Νταρφούρ.
Η μετονομασία και εξέλιξη της ήταν αναγκαία για να αποτινάξει το στίγμα των εγκληματικών κατηγοριών.
Σήμερα φέρεται να υποστηρίζεται στρατιωτικά από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στα οποία μάλιστα έχει αναφερθεί ότι μεταφέρει για επεξεργασία τα μέταλλα χρυσού που εξορύσσονται στα ορυχεία που που ελέγχει ο RSF.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αρνούνται τις κατηγορίες εμπλοκής στα εσωτερικά του Σουδάν. Ωστόσο στήριξη στους RSF φέρεται να παρέχεται μέσα από αποστολή όπλων και πυρομαχικών από την κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης. Τα όπλα φτάνουν στο λιμάνι του Τομπρούκ σύμφωνα με τις καταγγελίες κι από εκεί κατευθύνονται στο Σουδάν. Πρόσφατα μάλιστα οι δυνάμεις του RSF κατάφεραν μετά από μάχες να ελέγξουν την ευρύτερη περιοχή που συνορεύει με τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Τουρκία και Ισραήλ (μέσω τρίτων) φέρονται να πωλούν όπλα, πυρομαχικά και συστήματα παρακολούθησης στις δύο πλευρές.
Η δράση του RSF έχει μπει στο μικροσκόπιο των Διεθνών παρατηρητών αρκετές φορές. Έχουν αναφερθεί και καταγραφεί δεκάδες επιθέσεις κατά αμάχων, βιασμοί και εκτελέσεις. Η 28η του Οκτώβρη όμως ήταν η ενέργεια που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Έφερε στο νου εικόνες από τον εμφύλιο μεταξύ Τούτσι και Χούτου στο (τότε Ζαίρ) σημερινό Κονγκό. 1.500 νεκροί σε μια περιοχή. Στην πόλη Ελ Φάσερ.
Αν και τα στοιχεία φωνάζουν για γενοκτονία, η Διεθνής κοινότητα αντέδρασε με το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να καταδικάζει την επίθεση και την αμερικανίδα πρέσβη στα Ηνωμένα Έθνη να προειδοποιεί δυο μέρες μετά τη σφαγή ότι επαπειλείται η διάπραξη «σφαγής μεγάλης κλίμακας» στην Ελ Φάσερ.
Με άλλα λόγια, σιωπή… Ούτε γενοκτονία, ούτε εθνοκάθαρση
Ο πρωθυπουργός του Σουδάν, Καμίλ Ιντρίς δήλωσε πως «Η διεθνής κοινότητα έχει πράξει ελάχιστα, χρειαζόμαστε πράξη, όχι μόνο λόγια. Όλα τα εγκλήματα πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και σε διεθνές επίπεδο». Ωστόσο οι το πολυσύνθετο μωσαϊκό των εμπλεκόμενων στην υποστήριξη των δυο αντιμαχόμενων πλευρών στο Σουδάν, φρενάρει την εμπλοκή -τουλάχιστον για την ώρα- τη διερεύνηση και την απόδοση κατηγοριών για εγκλήματα πολέμου. Στη σκιά όλων αυτών το πιθανότερο σενάριο είναι η διάσπαση για μια ακόμη φορά του Σουδάν – το 2011 το Νότιο Σουδάν αποσχίστηκε κρατώντας την περιοχή με τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου. Σήμερα με τον RSF να ελέγχει όλο το Νταρφούρ, τα σύνορα με την Αίγυπτο, τη Λιβύη και μέρος του γειτονικού Κορντοφάν, μεγάλο μέρος από τα ορυχεία χρυσού θα περάσουν στην κατοχή του σε μια μελλοντική διάσπαση.
Η γενοκτονία των χριστιανών στη Νιγηρία
Την στιγμή που όλα αυτά συμβαίνουν στο Σουδάν ο Αμερικανός Πρόεδρος είδε χριστιανική γενοκτονία στη Νιγηρία και άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για πιθανή ανάληψη στρατιωτικής δράσης στην περιοχή.
Η αλήθεια είναι ότι οι επιθέσεις κατά χριστιανών στη Νιγηρία δεν είναι κάτι σπάνιο. Δεν είναι όμως κάτι το οποίο πραγματοποιείται βάσει σχεδίου. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό ασφαλείας στη χώρα εδώ και χρόνια. Η Μπόκο Χαράμ και άλλες ένοπλες οργανώσεις έχουν επιβάλει καθεστώς ακυβερνησίας και ανασφάλειας σε πολλές περιοχές, ο ισχυρισμός Τράμπ απέχει από την πραγματικότητα.
Επικεφαλής ανθρωπιστικών οργανώσεων που βρίσκονται στο πεδίο επισημαίνουν ότι η κυβέρνηση δεν πράττει αρκετά για να προστατέψει τον πληθυσμό, ωστόσο η αναφορά σε χριστιανική γενοκτονία απέχει πολύ από την αλήθεια.
Ο Audu Bulama Bukarti , Νιγηριανός ανθρωπιστής και δικηγόρος περιέγραψε την κατάσταση αναφέροντας : «Όλα τα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι δεν υπάρχει χριστιανική γενοκτονία σε εξέλιξη στη Νιγηρία πρόκειται για μια επικίνδυνη ακροδεξιά αφήγηση που σιγοβράζει εδώ και πολύ καιρό και την οποία ο πρόεδρος Τραμπ ενισχύει σήμερα. Είναι διχαστικό και απλώς θα αυξήσει περαιτέρω την αστάθεια στη Νιγηρία. Βομβαρδίζουν αγορές. Βομβαρδίζουν εκκλησίες. Βομβαρδίζουν τζαμιά και επιτίθενται σε κάθε τοποθεσία πολιτών που βρίσκουν. Δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών».
Όταν οι χριστιανοί βρίσκονταν στο στόχαστρο στη Συρία
Το εντυπωσιακό πάντως είναι ότι οι ισχυρισμοί Τράμπ για χριστιανική γενοκτονία στη Νιγηρία διαψεύδονται κι από αμερικανικές ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα αφού σε 1923 επιθέσεις το 2025 κατά αμάχων, μόνο 50 εξ αυτών ήταν χριστιανοί.
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως τον προηγούμενο Σεπτέμβριο στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, ο Ντέιβιντ Πετρέους, ο οποίος ως επικεφαλής των δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 και αργότερα ως επικεφαλής της CIA, είχε επικηρύξει τον τότε Σύρο Τζιχαντιστή Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι τον συναντούσε ως σημερινό Πρόεδρο της Συρίας με το όνομα Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα για μια δημόσια συνέντευξη. Τον καλωσόρισε θερμά και του έπλεξε και το εγκώμιο για το πόσο διαφορετικός ήταν πλέον…
Προφανώς είχε ξεχαστεί ότι λίγους μήνες νωρίτερα οι δυνάμεις του αλ Σαράα, είχαν επιτεθεί με σφοδρότητα κατά των χριστιανικών περιοχών και του πληθυσμού της Συρίας. Είχαν πυρπολήσει είχαν σκοτώσει, αλλά εκεί πέρασε στα ψιλά γράμματα …
Διαβάστε επίσης
