Οι γυναίκες της Ισλανδίας κατάφεραν τη δικιά τους ηφαιστειακή έκρηξη στην παγωμένη χώρα της Ευρώπης πριν μισό αιώνα.
Το 1975 το 90% του γυναικείου πληθυσμού δεν πήγε για δουλειά ενώ δεκάδες χιλιάδες γυναίκες κατέβηκαν σε απεργία στο κέντρο του Ρέικιαβικ διεκδικώντας ισότητα, κοινωνική και μισθολογική.
Εύκολα αποδείχτηκε στην χώρα των 220.000 κατοίκων τότε, ότι χωρίς τις γυναίκες, μητέρες και συναδέλφισες, τίποτα δεν μπορούσε να λειτουργήσει.
Η προοδευτική Ισλανδία
Η κοινωνία των πάγων και των ηφαιστείων το κατάλαβε καλά. Πέντε χρόνια αργότερα εξέλεξε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο -παγκοσμίως- ενώ ψηφίστηκαν νόμοι ισότητας που πέτυχαν μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δυο φύλων.
Η διαδήλωση της Παρασκευής για την επέτειο της ιστορικής απεργίας των γυναικών έγινε με τη χώρα να έχει σήμερα πρόεδρο, πρωθυπουργό, αρχιεπίσκοπο και αρχηγό αστυνομίας, γυναίκες, όπως παρατηρεί ο Guardian.
Η φετινή απεργία γιορτάζει τις κατακτήσεις της ισλανδικής κοινωνίας στα θέματα ισότητας, συνεχίζει όμως να προσπαθεί για την διασφάλιση και την προστασία τους καθώς παγκοσμίως η ανισότητα των φύλων ολοένα και διευρύνεται.
Την ώρα που η Ισλανδία βάζει τα γυαλιά διεθνώς για σύγχρονα προοδευτικά κοινωνικά μοντέλα, μια άλλη μικρή χώρα, η Ιρλανδία, καλούνταν να επιλέξει ανάμεσα σε δυο γυναίκες για πρόεδρο.
Αριστερή στροφή
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όμως της ανεξάρτητης υποψήφιας Κάρθριν Κόνολι είναι εντυπωσιακά για τη χώρα όπου η Δεξιά προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αποκλείσει από την εξουσία το σοσιαλιστικό σήμερα Sinn Féin.
Η Κόνολι είναι αριστερή, μιλάει ανοιχτά για την γενοκτονία στη Γάζα και κατά των εξοπλισμών της Ευρώπης που συγκρίνει με την εποχή του ναζισμού. Κατεβαίνει ως ανεξάρτητη, στηρίζεται όμως από πρωτοφανή συμμαχία του Sinn Féin, των Εργατικών, των Σοσιαλιστών και Πρασίνων.
Η Κόνολι θεωρείται ακλόνητο φαβορί έναντι της πρώην υπουργού Χέδερ Χάμφρις και εφόσον αναδειχτεί πρόεδρος θα διαδεχτεί τον επί 14 χρόνια βετεράνο της ιρλανδικής πολιτικής και σοσιαλιστή Μάικλ Χίγκινς.
Με τη διαφορά ότι η Κόνολι καταφέρνει να εκφράζει την νεολαία της χώρας και να πείθει περισσότερο όταν μιλάει για τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, όπως ακρίβεια και έλλειψη στέγασης.
Μια προεδρία της Κόνολι θα αποτελέσει ράπισμα για την δεξιά συμμαχία των αντιπάλων του ιρλανδικού εμφυλίου, Fianna Fáil and Fine Gael, που μπροστά στην «απειλή» μιας κυβέρνησης από το Sinn Féin ξέχασαν την έχθρα δεκαετιών και συγκατοικούν στην εξουσία.
