Η Ελλάδα απέστειλε στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση με την οποία απαντά και απορρίπτει τους ισχυρισμούς της Λιβύης για τα υπεράκτια τεμάχια «Νότια της Κρήτης 1» και «Νότια της Κρήτης 2», τα οποία έχουν παραχωρηθεί για έρευνες υδρογονανθράκων.
Στο έγγραφο τονίζεται ότι οι περιοχές αυτές βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, όπως έχουν καθοριστεί με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και τη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών του 2020.
Η Αθήνα υπογραμμίζει ότι οι λιβυκοί ισχυρισμοί «είναι αβάσιμοι, στερούνται οποιασδήποτε νομικής βάσης και αγνοούν το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ipso facto και ab initio κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας και των πόρων της».
Η λιβυκή αντίδραση και η διεθνής διάσταση
Η λιβυκή πλευρά είχε προηγουμένως εκφράσει αντιρρήσεις, υποστηρίζοντας ότι τα συγκεκριμένα τεμάχια παραβιάζουν δικά της κυριαρχικά δικαιώματα. Το γεγονός ότι ο ΟΗΕ δημοσιοποίησε και τις δύο διακοινώσεις αναδεικνύει τη σημασία που αποδίδεται διεθνώς στη διαφορά.
Η κίνηση αυτή συνδέεται άμεσα και με την τουρκολιβυκή συμφωνία του 2019, που εξακολουθεί να δηλητηριάζει τις ελληνολιβυκές σχέσεις, με την Τουρκία να επιχειρεί να εδραιώσει ρόλο ρυθμιστή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα ερωτήματα για την ελληνική στρατηγική
Παρά την αυστηρή γλώσσα της διακοίνωσης, εγείρονται ερωτήματα για το κατά πόσο η κυβέρνηση έχει κινηθεί έγκαιρα και αποφασιστικά στην ενεργειακή στρατηγική της χώρας.
- Γιατί τα έργα έρευνας υδρογονανθράκων προχωρούν τόσο αργά, όταν οι διεθνείς συνθήκες απαιτούν ταχύτητα;
- Μήπως η Ελλάδα εξακολουθεί να εμφανίζεται αντιδραστική αντί για πρωτοβουλιακή, αφήνοντας κενά που εκμεταλλεύονται τρίτοι;
- Και κυρίως, υπάρχει συνολική στρατηγική ή αντιμετωπίζουμε κάθε πρόκληση αποσπασματικά;
Η επόμενη μέρα
Το ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών με τη Λιβύη δεν αναμένεται να κλείσει άμεσα. Αντίθετα, θα παραμείνει στο διπλωματικό τραπέζι, όπου η Ελλάδα καλείται να αποδείξει όχι μόνο τη νομιμότητα των θέσεών της, αλλά και την ικανότητά της να αξιοποιήσει ενεργειακά τον θαλάσσιο χώρο της.
Η διακοίνωση στον ΟΗΕ ήταν ένα αναγκαίο βήμα· η πρόκληση όμως παραμένει: πώς η Αθήνα θα μετατρέψει το δίκαιο σε πραγματική ισχύ και σε οικονομικό όφελος για τη χώρα.