Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ως δομικά στοιχεία του κράτους, τη διαφθορά, την κατάχρηση εξουσίας, την κατασπατάληση δημοσίων και ευρωπαϊκών πόρων, τη διαπλοκή πολιτικών, κομματαρχών, στελεχών και υπαλλήλων δημόσιων οργανισμών. Και βέβαια τη ρουσφετολογική νοοτροπία που παραμένει, αυτό που μάθαμε ως πελατειακό κράτος. Ένα «προνόμιο» όλων των κυβερνήσεων, με την ειδοποιό διαφορά πως αυτή η κυβέρνηση υποκρίνεται πως το πολεμά ενώ στην πραγματικότητα το ενισχύει με κάθε τρόπο. Αυτός ο πολιτικός φαρισαϊσμός, η πολιτική εξαπάτηση των ψηφοφόρων που πίστεψαν πως υπάρχει βούληση για αξιοκρατία, χρηστή διαχείριση, ισονομία και δικαιοσύνη, και διαψεύστηκαν ηχηρά, αναμένεται να φέρει και νέα αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων που το συναποτελούν.
Της Αλεξάνδρας Ντούσκα
Η αλήθεια είναι πως η ανέλεγκτη διάθεση του «ξένου χρήματος» και η ασυδοσία όσων των «μοιράζουν» εξυπηρετούσε και ένα μεγάλο μέρος της πελατειακής μάζας. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στη χώρα, λειτούργησε για δεκαετίες και είδαμε όλοι που κατέληξε. Η μνημονιακή εμπειρία, όμως, άλλαξε και τη συνείδηση των ψηφοφόρων σε μεγάλο βαθμό. Διαμορφώθηκε μια νέα πολιτική κουλτούρα στο εκλογικό σώμα, άρχισε η αμφισβήτηση και η δυσπιστία απέναντι στα παραδοσιακά κόμματα και σταδιακά εγκαταλείφθηκε η ιδεολογική ταύτιση. Η αναζήτησή αντισυστημικών λύσεων δημιούργησε ένα νέο πολιτικό περιβάλλον, τα κόμματα που μεσουράνησαν για δεκαετίες εναλλασσόμενα στη κυβέρνηση είδαν να ανατρέπεται κάθε σταθερά, ο δικομματισμός μετατράπηκε εν μια νυχτί σε πολιτική ρευστότητα, με τους ψηφοφόρους να πηγαίνουν στην κάλπη με ψήφο placebo. Αυτές οι ψήφοι έφεραν στις εκλογές του 2023 στην βουλή την Πλεύση Ελευθερίας, τη ΝΙΚΗ, τους Σπαρτιάτες, σε μια ασυνήθιστη πολυκομματική βουλή για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα.
Καμία σταθερά και εντός των κομμάτων
Πρωτοφανή ωστόσο και όσα ακολούθησαν, από το τις αποχωρήσεις, ανεξαρτητοποιήσεις και διαγραφές βουλευτών από τα κόμματά τους, που οδήγησαν σε αλλαγές του κοινοβουλευτικού χάρτη.
Στην ισχυρή ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος διαθέτει τον απόλυτο έλεγχο της κοινοβουλευτικής ομάδας, η διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και εν συνεχεία του Μάριου Σαλμά, αποδείχθηκε οτι δεν προκάλεσε πλήγμα στο κυβερνών κόμμα.
Σε αντίθεση με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που προκάλεσε ένα ντόμινο περιπετειών για το κόμμα, που μέχρι και σήμερα δοκιμάζει τις αντοχές του. Δημιουργήθηκε το κόμμα της Νέας Αριστεράς και το Κίνημα Δημοκρατίας απο τους αποχωρήσαντες βουλευτές και έγινε το τρίτο κόμμα σε κοινοβουλευτική δύναμη, από δεύτερο με βάση ποσοστών που έλαβε.
Το ΠΑΣΟΚ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση απο τον κατακερματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η διαγραφή του βουλευτή Ξάνθης ΜπαράνΜπουρχάν απο τον Νίκο Ανδρουλάκη καλύφθηκε με την προσθήκη των ανεξάρτητων βουλευτών Πέτρου Παππακαι Ράνιας Θρασκιά.
Στην Πλεύση Ελευθερίας η ανεξαρτητοποίηση δυο βουλετών, άφησε το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπουλου με 6 βουλευτές. Ακόμη και στο προσωποπαγές κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, υπήρξε η διαγραφή του Παύλου Σαράκη ενώ στησυντηρητική ΝΙΚΗ, το αντάρτικο δυο βουλευτών οδήγησε στην διαγραφή τους. Και βέβαια το υβριδικό κομμα των Σπαρτιατών κατακερματίστηκε απο τις πρώτες μέρες εκλογής του, και εν συνέχεια διαλύθηκε με αποφαση του Αρείου Πάγου.
Οι ανεξάρτητοι βουλευτές συναθροίζονται σε 26 και έχουν κρίσιμο ρόλο, κυρίως στις ψηφοφορίες.
Οι μεταβολές στη σύνθεση της Βουλής από τον κατακερματισμό των κομμάτων δεν αποτελούν απλώς αριθμητικό φαινόμενο, αλλά πολιτικό βαρόμετρο που αποτυπώνει τη σταθερότητα ή τη ρευστότητα του πολιτικού συστήματος. Τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κόμματα και δείχνουν πόσο κοντά ή μακριά βρίσκεται η χώρα από σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
Οι συνθήκες που επικρατούν οδηγούν σε πολιτικό αδιέξοδο από την κόπωση και την φθορά της ΝΔ, που έπειτα απο 6 χρόνια εξουσίας αποκαθηλώνεται και από την αδυναμία της κεντροαριστεράς να δημιουργήσει έναν ισχυρό πόλο, που θα εκφράζει ένα λόγο οραματικό.
Διαβάστε επίσης:
Μάρκους Λάμερτ για μεταναστευτικό: Η προσέγγιση της ΕΕ στο ζήτημα αποδίδει
