Το πρόσωπο της 3χρονης φέρει σημάδια σιωπηλής βίας. Η μικρή, σχεδόν αποστεωμένη, εντοπίστηκε μπρούμυτα να επιπλέει, ντυμένη με ένα ολόσωμο μαγιό με φερμουάρ. Στο σώμα της, χτυπήματα στο πρόσωπο, την πλάτη, τα άκρα. Κανείς δεν τη δήλωσε αγνοούμενη. Κανείς δεν ρώτησε για εκείνη.
Ο αστυνομικός αναλυτής Σταύρος Μπαλάσκας δεν μασά τα λόγια του: «Ένα βασανισμένο παιδί, κακοποιημένο, υποσιτισμένο. Μόλις ο ιατροδικαστής είδε τα χτυπήματα, έπαθε σοκ. Αυτό δείχνει εγκληματική ενέργεια».
Παιδί χωρίς όνομα – Υπόθεση χωρίς πρόσωπο
Το Τμήμα Ανθρωποκτονιών έχει ήδη αναλάβει την υπόθεση. Από την πρώτη στιγμή, η υποψία ότι το παιδί πετάχτηκε από σκάφος εξετάζεται σοβαρά. Όχι μόνο ως μέσο θανάτωσης, αλλά κυρίως ως προσπάθεια συγκάλυψης.
Η νεκροψία κατέγραψε τραύματα στο μέτωπο, στα χείλη, στη μύτη, στα γόνατα, στον δεξί ώμο. Ο χρόνος θανάτου προσδιορίζεται σε λίγες ώρες πριν από τον εντοπισμό της. Το σώμα δεν είχε παραμείνει πολύ στη θάλασσα. Ήταν σχεδόν φρεσκοπεταμένο.
Οι υποψίες για την ταυτότητα
Ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης μιλά για «παιδί αλλοδαπής ή ρομά καταγωγής, που ίσως δεν αναζητήθηκε σκόπιμα». Ένα παιδί-σκιά, που ίσως γεννήθηκε για να μη φαίνεται. Που πέθανε χωρίς χαρτιά, χωρίς καταγραφή, χωρίς μια κραυγή να το συνοδεύει.
Περιμένουν να μιλήσει το DNA
Το γενετικό υλικό είναι η μόνη ελπίδα να αποκτήσει το κορίτσι αυτό ταυτότητα. Ίσως μια οικογένεια, ίσως μια απάντηση. Οι ερευνητές ελπίζουν πως το DNA θα αποκαλύψει ποιο ήταν, από πού ήρθε και —κυρίως— ποιος ή ποιοι ήθελαν να το εξαφανίσουν.
Η κοινωνία κοιτάζει παγωμένη
Όσο οι μέρες περνούν, το δράμα εξελίσσεται σε ένα σκοτεινό αστυνομικό θρίλερ. Ένα κορίτσι χωρίς όνομα, χωρίς παρελθόν, που η μοίρα του γράφτηκε με βία και θάνατο. Οι αποκαλύψεις τρομάζουν, και η σιωπή γύρω του γίνεται ολοένα και πιο ηχηρή.
Η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Αλλά η αλήθεια δεν θα μείνει θαμμένη για πάντα.
