Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται η ιστορική Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά με τη διαμάχη ανάμεσα στην πλευρά του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού και των στασιαστών μοναχών να συνεχίζεται. Σύμφωνα με πληροφορίες του Newsbomb ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός έστειλε προ ημερών επιστολή στον Αιγύπτιο πρόεδρο Αλ Σίσι, όπου τονίζει πως απειλείται η ζωή του και ζητάει βοήθεια.
Στις εξελίξεις στο θέμα της Μονής Σινά, αναφέρθηκε ο Αρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκος -εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού- καταγγέλλοντας τους μοναχούς που είχαν απομακρυνθεί και επιχείρησαν να εισέλθουν ξανά στο Μοναστήρι. Χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς όπως «φατρία» και «παρασυναγωγή» τόνισε ότι «δεν μπορούν οι μοναχοί να παύσουν αρχιερέα» ενώ έσπευσε να δηλώσει ότι «ο καθένας ζει με το όνειρο του».
Έγινε η πρωινή λειτουργία, όπως ενημερώθηκα από τον Αρχιεπίσκοπο. Στο Μοναστήρι εσωτερικά επικρατεί γαλήνη. Η ένταση είναι έξω από τα τείχη της Μονής, οι πόρτες της Μονής είναι κλειστές. Δεν επιτρέπεται από τους Αιγύπτιους η πρόσβαση στη Μονή. Νομίζω όμως ότι αυτό θα συν τω χρόνω θα εξομαλυνθεί. Ζούμε σε εποχές, σε χρόνια δίσεκτα, σε εποχές δύσκολες.
Αυτή τη στιγμή ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σινά εξονομάζεται από τους ανθρώπους που με την υπογραφή τους βρίσκονται στο μοναστήρι, γιατί ξέρουμε ότι ένας μοναχός για να παραμείνει να πάρει την ετήσια άδεια παραμονής στη Μονή, χρειάζεται την υπογραφή του Αρχιεπισκόπου Σινά, που για το αιγυπτιακό κράτος ο Αρχιεπίσκοπος Σινά είναι η ίδια η Μονή, να μιλάνε για καταληψία στην επικράτειά τους, στην έδρα τους.
Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν στο μοναστήρι, είναι στο Μοναστήρι τα τελευταία 60 χρόνια. Ο παλαιότερος μοναχός της Μονής δεν υπερβαίνει τα 30. Οπότε ο παλαιότερος Αρχιεπίσκοπος έχει τα διπλά χρόνια από εκείνον στο Μοναστήρι. Άρα λοιπόν αυτό το πράγμα εμπνέει και ένα σεβασμό και μια απότιση φόρου τιμής στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου όλα αυτά τα χρόνια εκεί.
Οι μοναχοί με μια διαδικασία που οι ίδιοι επέλεξαν, οι ίδιοι καθόρισαν, οι ίδιοι όρισαν ότι ήταν ορθή, ενώ έχει πάρα πολλά τρωτά σημεία όσον αφορά τη νομιμότητά της τον έπαυσαν, όχι από αρχιερέα, διότι για να να παυθεί ένας αρχιερέας χρειάζεται Σύνοδος Αρχιερέων. Δεν μπορούν οι μοναχοί να παύσουν αρχιερέα. Θεωρούν λοιπόν ότι τον έπαυσαν από ηγούμενο. Ο καθένας ζει με το όνειρο του».
Και συνέχισε:
«Είναι ένα θέμα πολύ ευαίσθητο, το οποίο αξίζει την προσοχή όλων μας. Οι μοναχοί διατείνονται ότι τον τελευταίο καιρό, τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια, υπάρχει μία ανωμαλία. Καταγγέλλουν το μοναστήρι και όλα αυτά και τη διοίκηση του Αρχιεπισκόπου. Ενώ αυτό το θέμα το ονομάζουν σχεδόν χρονίζον, επιλέγουν τη στιγμή που ψηφίζεται ένα νομοσχέδιο στην Ελλάδα για να αποκτήσει νομική προσωπικότητα η Μονή στην Ελλάδα, γίνεται ένας διάλογος.
Το πρώτο κομμάτι λοιπόν είναι ότι η υπόθεση αυτή γίνεται την ώρα που η Μονή αποκτά νομική προσωπικότητα στην Ελλάδα, όχι το ίδιο το Μοναστήρι, άρα η παρουσία του στην Ελλάδα αποκτά νομική προσωπικότητα.
Το δεύτερο λοιπόν, κρίσιμο του χρόνου, του τάιμινγκ, είναι το γεγονός ότι γίνονται διαβουλεύσεις με την Αίγυπτο ώστε να αντιμετωπιστεί η δικαστική απόφαση που βγήκε, η οποία ήταν επαχθέστατη για τη Μονή. Της στερούσε όλη της την περιουσία.
Και ενώ γίνονται αυτά, ξαφνικά ξεσπάει όλο αυτό το οποίο γίνεται εμπόδιο και στο πρώτο κομμάτι που ευτυχώς δεν τελεσφόρησε τελικά όσον αφορά τον ελληνικό νόμο, αλλά και στο διάλογο με τους Αιγύπτιους, δηλαδή οι Αιγύπτιοι από την άλλη πλευρά, που κουβεντιάζουμε μαζί τους για την απάλυνση των συνεπειών του νόμου, τι θα σκεφτούν.
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος πριν δύο μέρες οδηγήθηκε στην απόφαση να κατέβει μόνος του, όσον αφορά δηλαδή τους άμεσους συνεργάτες του, στο Μοναστήρι και να πάρει τα πράγματα ο ίδιος στα χέρια του, εγώ ομολογώ ότι έχω τα μισά του χρόνια και και θορυβήθηκαν και ήμουν αρνητικός.
Αλλά ήταν η αποφασιστικότητά του μεγάλη, διότι οι πραξικοπηματίες είχαν μία διγλωσσία. Δηλαδή, ενώ στην επιστολή την ευχαριστήριο στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων για την προσφορά του στην υπόθεση αυτή και τη στήριξή τους σε αυτούς, στο τέλος λένε θα περιμένουμε τη συνέλευση που θα γίνει.
Έστειλαν πρόσκληση για συνέλευση προχθές το βράδυ, δηλαδή την ημέρα που ο Αρχιεπίσκοπος μπήκε και ο Αρχιεπίσκοπος για να αποτρέψει τετελεσμένα που θα ήταν χειρότερα από αυτά τα οποία έγιναν μέχρι τώρα, προέβη σε αυτή την πράξη, δηλαδή πήγε στο σπίτι του».
Ως προς την επικοινωνία της Μονής με πολλά στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης, για την επιστροφή της στην κανονικότητα, είπε πως: «Όχι μόνο στην κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα είναι το πώς πρέπει των θείων και ιερών Κανόνων και στη νομιμότητα.
Γιατί αυτή τη στιγμή ο μόνος Αιγύπτιος υπήκοος με Προεδρικό διάταγμα είναι ο Αρχιεπίσκοπος. Και εμένα παραμένει η απορία μου τι πράττει η κυβέρνηση, το κράτος της Αιγύπτου ως προς αυτό.
Η λέξη πραξικοπηματίες είναι τεχνικός όρος, ο οποίος δίνει στον απλό ακροατή αυτή τη στιγμή θεατή μας να καταλάβει τι συμβαίνει. Ο εκκλησιαστικός όρος φατρία και παρασυναγωγή είναι αυτό που χαρακτηρίζει ακριβώς την υπόθεση αυτή.
Θέλω να πω λοιπόν ότι για φατρία και παρασυναγωγή εγκλήθηκαν από τον Σεβασμιότατο οι Πατέρες αυτοί, αλλά απαξίωσαν και να απαντήσουν, που σημαίνει ότι αυτό είναι έμμεση αποδοχή, ότι έχουν συστήσει φατρία και παρασυναγωγή ένα πράγμα το οποίο τιμωρείται από τους θείους και ιερούς Κανόνες».
Την κατάσταση από την οπτική γωνία των «πραξικοπηματίων μοναχών» περιέγραψε μίλησε ο πατήρ Νύμφων στο OPEN: «Είμαστε έξω από Μονή, πάντα υπάρχει αστυνομία, περιφρουρεί το χώρο γιατί είναι και παγκόσμιο προσκύνημα. Αυτό που έγινε είναι απαράδεκτο όχι μόνο για μοναχούς αλλά για Χριστιανούς. Ήρθε ο έκπτωτος, ακούσαμε τη φασαρία, βλέπω να περνάνε μπράβοι με τον πατέρα Ακάκιο να δείχνει τα κελιά. Χτύπησαν την πόρτα του πατρός Αλεξίου, έσπασαν την πόρτα και τον έσερναν. Το βίντεο το τράβηξα και το έστειλα εγώ. Και το παρουσίασαν αλλοιωμένο. Ήρθαν μετά σε μένα, καθόμουν στο μπαλκονάκι και τράβαγα βίντεο κα μου ζήτησαν να βγω από το μοναστήρι. Μου πήραν το κινητό, έσβησαν το βίντεο και με τράβηξαν και οι δέκα μαζί και στη συνέχεια πήγαν σε άλλους πατέρες. Χτύπαγαν την πόρτα και αν δεν άνοιγαν έσπαγαν την πόρτα. Σε κάποιον πήγαν να του πάρουν και τα χρήματα.
Θα μείνουμε έξω από τη Μονή μέχρι θανάτου. Εμείς ήρθαμε εδώ, αφήσαμε την πατρίδα μας, τις οικογένειές μας για να υπερασπίσουμε αυτόν τον τόπο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση μας αγάπησε και μας στήριξε και είναι η μόνη. Απευθυνθήκαμε στον Έλληνα πρέσβη και μας απάντησε ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κανονίσει τον επαναπατρισμό μας.
Υπάρχει έγγραφο που υπογράφουμε 12 πατέρες και στείλαμε και εξώδικο και ζητήσαμε ενημέρωση για το νομοσχέδιο, και είπαμε ότι για να περάσει πρέπει να έχει την έγκριση της Μονής. Μέσα στο νομοσχέδιο αυτό υπάρχουν κανονισμοί της Μονής που δεν έχουν εγκριθεί από τη Μονή. Είναι σαν να ψηφίσει η ελληνική κυβέρνηση να ψηφίσει Σύνταγμα που να μην το ξέρουν ούτε οι βουλευτές. Η αιγυπτιακή αστυνομία δεν έχει πάρει ούτε τη θέση του ενός ούτε του άλλου.
Η στήριξη της Αιγύπτου είναι πολύ διακριτική δεν επεμβαίνει στη Μονή. Μας διώξανε και δεν προλάβαμε να πάρουμε ούτε τα φάρμακά μας, οξυγόνο για έναν πατέρα που το έχει ανάγκη. «Είμαστε έτοιμοι να υπερασπίσουμε το μοναστήρι τα κειμήλια», κατέληξε.
