Η μεσημεριανή τοποθέτηση του προέδρου της Νέας Αριστεράς που επιχείρησε να επαναφέρει την πρόταση για εσωκομματικό δημοψήφισμα αναφορικά με την στρατηγική των συνεργασιών του κόμματος έτυχε των αντιδράσεων του εσωκομματικού του αντιπάλου, Γαβριήλ Σακελλαρίδη που απάντησε επίσης με δημόσια ανακοίνωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παραπέμποντας την συζήτηση για το Συνέδριο της Νέας Αριστεράς στα τέλη Ιανουαρίου.
Η δήλωση Χαρίτση, που δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αποτελεί μια ηχηρή δήλωση της διάθεσής του να λύσει έναν ιδιότυπο δυϊσμό της Πατησίων όπου τα μισά στελέχη κινούνται στην μία κατεύθυνση και τα άλλα μισά στην άλλη, με τον πρόεδρο της Νέας Αριστεράς να επιχειρεί να παίξει τον ρόλο του επισπεύδοντα, αλλά χωρίς η άλλη πλευρά να σηκώνει το γάντι.
Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης πάντως, σημειώνει και εκείνος ότι οι αγωνίες είναι κοινές και επαναλαμβάνει την θέση της πλειοψηφίας της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά επιλέγει να προχωρήσει και ένα βήμα παρακάτω, αφήνοντας αιχμές για το προεδρικό μπλοκ ότι βλέπει στο βάθος των συνεργασιών, συνεργασία και με το κόμμα Τσίπρα εάν αυτό δημιουργηθεί.
Οι συμπληγάδες της Οδύσσειας
Η πίεση που ασκείται σε όλα τα κόμματα και τα στελέχη της κεντροαριστεράς και της Αριστεράς από την αναμονή των κινήσεων Τσίπρα που μοιάζει να έχουν μπει σε μία τροχιά μη επιστροφής, είναι έντονη αφενός και αφετέρου καθιστά επιτακτική την ανάγκη των απαντήσεων για το ποιος πάει με ποιον και ποια στρατηγική προκρίνεται. Ειδικά μάλιστα για την Νέα Αριστερά που δεν είχε καθαρή γραμμή εκμεταλλευόμενη τα εσωτερικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου Κασσελάκη.
Δεδομένων μάλιστα και των διαδοχικών αναβολών της διενέργειας του συνεδρίου της Νέας Αριστεράς που αρχικά ήταν να γίνει το καλοκαίρι, μεταφέρθηκε για τον Νοέμβριο, πήρε παράταση για τον Δεκέμβριο και τελικά αποφασίστηκε για το τέλος Ιανουαρίου και μάλιστα χωρίς την διαδικασία εσωκομματικών εκλογών και νέων συνέδρων η κίνηση Χαρίτση έμοιαζε αναπόφευκτη.
Έτσι η Νέα Αριστερά που εκ της ιδρύσεώς της δεν χαρακτηριζόταν από την ομοιογένεια της, καλείται εκ των πραγμάτων να απαντήσει σε ένα κυρίαρχο και υπαρξιακό ερώτημα που έμενε αναπάντητο όσο ο Αλέξης Τσίπρας βρισκόταν στα κοινοβουλευτικά έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είχε αναλάβει τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει πλέον.
Σήμερα όμως, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική και πρέπει να δοθούν απαντήσεις σε ζητήματα που είναι δομικά για την πολιτική στρατηγική ενός κόμματος. Και που, κακά τα ψέματα, τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, ήταν αναμενόμενο να δίνουν διαφορετικές απαντήσεις, παρά τους συντροφικούς δεσμούς που είναι αναμφισβήτητοι.
Εσωκομματική δυαρχία
Πάντως, εκ των πραγμάτων, η πρωτοβουλία Χαρίτση, παράγει συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Αφενός καθιστά σαφή σε όλους τις διαφορετικές οπτικές αλλά και την εσωκομματική δυαρχία. Με το προεδρικό μπλοκ, που σημαίνει επί της ουσίας της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινοβουλευτικής ομάδας, να ζητά την απάντηση τώρα και από την άλλη στην άκαμπτη στάση των πλειοψηφούντων στην Κεντρική Επιτροπή που δείχνουν να μην επιθυμούν να μπουν σε καμία διαδικασία σύνθεσης των δύο διακριτών απόψεων.
Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη ημέρα της Νέας Αριστεράς και κατ’ επέκταση της Αριστεράς συνολικά θα είναι μία διαφορετική ημέρα και με διαφορετικούς τους πολιτικούς συσχετισμούς αφού μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο, πλειοψηφία και μειοψηφία να μπορούν να συμπορεύονται.
Διαβάστε επίσης:
Οι «ιερές» συνεργασίες της Κυβέρνησης: Δίνει στην Εκκλησία το έργο των ΜΚΟ για τους μετανάστες
Τέμπη: Για το μπάζωμα καλούνται να απολογηθούν Τριαντόπουλος και Αγοραστός
Εξεταστική ΟΠΕΚΕΠΕ – ΠΑΣΟΚ: Η ΝΔ ζητά πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων
