Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση κινείται θεσμικά και αναζητά την πολιτική σταθερότητα, την ανθεκτική οικονομία και την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με ανοιχτούς πολέμους στην ευρωπαϊκή γειτονιά και στη Μέση Ανατολή, η Άγκυρα επιχειρεί να επιβάλει «τετελεσμένα» ακόμα και μέσω… Λιβύης.
Την ίδια στιγμή έντονη είναι η κριτική που ασκείται στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, απέναντι στην στάση που κρατά σε όποιες προκλήσεις βάζουν στο «στόχαστρο» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Ωστόσο, κυβερνητικά στελέχη απαντούν μέσω διπλωματικών πηγών ότι γίνονται κινήσεις και συμφωνίες που καθιστούν άκυρες τις αιτιάσεις της Λιβύης και της Τουρκίας.
Μετά και από τις δύο ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης η οποία κάνει λόγω για παραβίαση κυριαρχικών της δικαιωμάτων τόσο νοτίως της Κρήτης όσο και εντός ελληνικής ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) στο Ιόνιο, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ξεκαθαρίζει ότι καμία από τις δύο δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση και είναι αναγκασμένη να απολογείται στο εσωτερικό της χώρας.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης στον ομογενειακό ραδιοφωνικό σταθμό της Νέας Υόρκης, «τα ζητήματα ανακοινώθηκαν εξαιτίας μιας πρωτοβουλίας την οποία ανέλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση. Να δημοσιοποιήσει έναν Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό και δεύτερο η προκήρυξη οικοπέδων προς εκμετάλλευση, τα οποία είναι μέσα σε αυτήν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, κατόπιν ενδιαφέροντος, το οποίο εξέφρασε ένας αμερικανικός κολοσσός, η Chevron».
Παράλληλα ο ΥΠΕΞ υπογράμμισε ότι «τα συμβόλαια, τα οποία δίνουν οι Λίβυοι δεν παραβιάζουν, από ό,τι τουλάχιστον φαίνεται σε πρώτη εμφάνιση, την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Οι Λίβυοι, δηλαδή, φαίνεται να σεβάστηκαν τη μέση γραμμή, όπως την αντιλαμβάνεται η ελληνική Πολιτεία. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι ο καθένας μπορεί να έχει μια αντίληψη, η οποία μπορεί να είναι και μαξιμαλιστική για τη δυνητική υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Όμως όλα κρίνονται στο πεδίο».
Την ίδια στιγμή και μετά από έναν κύκλο διπλωματικών επαφών που πραγματοποίησε ο Γιώργος Γεραπετρίτης στη Λιβύη (Βεγγάζη, Τρίπολη), ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης, κάνει λόγο για «νέο χαστούκι» και για τουρκικό σχέδιο εγκλωβισμού της Ελλάδας μέσω της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Προειδοποιεί δε, μεταξύ άλλων, ότι η συνέχιση της τρέχουσας πολιτικής οδηγεί σε μια Ελλάδα εγκλωβισμένη στα 6 ναυτικά μίλια, με μηδενική ΑΟΖ, απέναντι σε μια ενοποιημένη «Γαλάζια Πατρίδα» που εκτείνεται από την Τουρκία, τη Λιβύη και τα Κατεχόμενα, σε βάρος του Ελληνισμού και υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα απομακρύνεται σταδιακά από τον στρατηγικό στόχο των 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων ΑΟΖ που της αναγνωρίζει ως δικαίωμα και διεκδίκηση η Ευρωπαϊκή Ένωση, παραπέμποντας στον χάρτη της Σεβίλλης που είχε κατατεθεί επισήμως στις Βρυξέλλες.
Στον προβληματισμό Βαληνάκη απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, επαναλαμβάνοντας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέτυχε σε έξι χρόνια όσα δεν έγιναν σε σαράντα πέντε, με επέκταση στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο, συμφωνίες ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία, κορυφαία εξοπλιστικά προγράμματα και ενίσχυση της ενεργειακής διπλωματίας, ενώ κατηγόρησε την αντιπολίτευση και όσους ασκούν κριτική ότι επιχειρούν να συντηρήσουν ένα αφήγημα ενδοτισμού που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Θέτοντας το ερώτημα «ποια κυβέρνηση πέτυχε έστω ένα από όλα αυτά; Και τί είναι αυτό που κάνει και ο πρωθυπουργός και οι δύο υπουργοί Εξωτερικών και ο κ. Δένδιας και ο κ. Γεραπετρίτης και δεν έκαναν οι προκάτοχοί τους;»
«Η κριτική της αντιπολίτευσης και κάποιων δημοσιολογούντων στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη, στη συγκεκριμένη κυβέρνηση για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είναι εκτός τόπου και χρόνου. Θεωρώ ότι είναι εντελώς αντίθετη με την πραγματικότητα. Γιατί τι κάνουμε; Μια κυβέρνηση η οποία δρα. Δηλαδή η δράση της κυβέρνησης, με στέρεα βήματα και αποτύπωμα προκαλεί αντίδραση. Μια χώρα όπως η Λιβύη διαιρεμένη, κάνει κάποιες κινήσεις άνευ αποτυπώματος», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ελληνοτουρκικά: Άγνωστος Χ το ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας
Μέσα σε όλα τα παραπάνω στην κυβέρνηση αναλύουν θετικά και την συνολική στάση των ΗΠΑ.
«Άγνωστος Χ» παραμένει βεβαίως η ημερομηνία διεξαγωγής του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ) Ελλάδας – Τουρκίας όπου θα συναντηθούν Μητσοτάκης – Ερντογάν.
Από την πλευρά της Αθήνας αυτό θα πραγματοποιηθεί προσεχώς (δεν αποκλείεται το φθινόπωρο) ενώ από την πλευρά της Άγκυρας υπάρχει μία ανυπομονησία αυτό να πραγματοποιηθεί και με «βαριά» θέματα στην ατζέντα.
Το καυτό ερώτημα είναι κατά πόσο θα μπορούσαν οι ΗΠΑ, ή ο Ντόναλντ Τραμπ να παίξουν καταλυτικό ρόλο ως προς την επίλυση των διαφορών στα ελληνοτουρκικά.
«Ελλάδα και Τουρκία δεν χρειάζονται παρεμβάσεις τρίτων για να λύσουν τα προβλήματα τους», σημειώνουν σε κάθε ευκαιρία οι Τούρκοι.
Ωστόσο, πριν από λίγα 24ωρα υπήρξε η πρώτη αναφορά επί αυτών των θεμάτων της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, κατά τη διάρκεια της ακρόασής της στη Γερουσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες η τοποθέτηση της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα έγινε σε απάντηση σχολίων του Γερουσιαστή Κόρι Μπούκερ, ο οποίος εξέφρασε προβληματισμό για τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις κατά της ελληνικής κυριαρχίας και των θαλασσίων συνόρων, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της έντασης στο Αιγαίο.
Η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ χαρακτήρισε τις ανησυχίες αυτές βάσιμες, σημειώνοντας ότι παρόμοιες επιφυλάξεις εκφράζουν και άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως το Ισραήλ και η Κύπρος, ειδικά για την προοπτική περαιτέρω εξοπλισμού της Τουρκίας με προηγμένα αμερικανικά όπλα όπως τα F-35.
Την ίδια ώρα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Τζιμ Ρις, επανέλαβε ότι έχει μπλοκάρει και θα συνεχίσει να μπλοκάρει τη μεταφορά των F-35 στην Τουρκία, επισημαίνοντας ότι οι τουρκικές εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδας δεν προβάλλονται επαρκώς από τα αμερικανικά ΜΜΕ.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Γερουσιαστής Κρις φαν Χόλεν ζήτησε από την κα Γκίλφοϊλ να τοποθετηθεί για τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία σε αέρα και θάλασσα, με την ίδια να απαντά ότι θα ευθυγραμμίζεται με το State Department και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, δεσμευόμενη να εργαστεί για την περαιτέρω εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας.
Μπορεί άραγε η τοποθέτηση της νέας Αμερικανίδας πρέσβειρας στην Αθήνα να σηματοδοτεί τη συνέχιση της αμερικανικής στήριξης προς την Ελλάδα, σε μια περίοδο όπου η σταθερότητα, η αποτροπή και η ενεργειακή ασφάλεια παραμένουν στην κορυφή της ελληνικής στρατηγικής ατζέντας;
Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι καθόλου εύκολη με δεδομένη την προσωπική σχέση του προέδρου Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Σχέση που μπορεί να λειτουργήσει αντιστρόφως ανάλογα προς τα ελληνικά συμφέροντα.
