Η πρόσφατη “παρέμβαση” μελών του Ρουβίκωνα στο κέντρο της Αθήνας, με στοχευμένες περιπολίες εναντίον Ισραηλινών τουριστών, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απλή πολιτική δράση.
Γράφει ο Μίλτος Σακελλάρης
Είναι μια πράξη κατάφωρα αντιδημοκρατική, εκφοβιστική και — το κυριότερο — αντισημιτική, που αναβιώνει τις πιο σκοτεινές σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας. Εκτός αν κάποιοι αντιλαμβάνονται διαφορετικά την έννοια της δημοκρατίας. Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή που η βία συχνά «ντύνεται» με ιδεολογικά «κουρέλια». Οφείλουμε να μιλήσουμε με καθαρούς όρους: αυτή η ενέργεια θυμίζει τις μεθόδους των φασιστικών ταγμάτων εφόδου της δεκαετίας του ’30 ή των σύγχρονων ταγμάτων που έδρασαν σε μία Αθήνα και μία εποχή γεμάτη μίσος.
Δεν πρόκειται για «ενημέρωση» του κόσμου ούτε για «συμβολική στήριξη» στους Παλαιστίνιους. Πρόκειται για στοχοποίηση ανθρώπων βάσει της εθνικότητάς τους, για περιφρονητική αντιμετώπιση του «άλλου», με όρους καθαρής «ιδεολογικής τρομοκρατίας».
Κανείς φυσικά δεν μπορεί να ξεχάσει που οδήγησαν την ανθρωπότητα αυτές οι «πρακτικές». Γνωρίζουν πολύ καλά οι Εβραίοι της Ευρώπης πού οδηγούν αυτές οι κινήσεις. Από τα πρώτα χρόνια της ανόδου του ναζισμού, οι Εβραίοι στοχοποιήθηκαν συλλογικά: στους δρόμους, στα πανεπιστήμια, στα επαγγέλματα. Τους αντιμετώπιζαν ως “ανεπιθύμητους”, ως “εισβολείς”, ως “εκπροσώπους ξένων συμφερόντων”. Το πρώτο στάδιο ήταν η δημόσια στοχοποίηση. Το δεύτερο, η κοινωνική απομόνωση. Το τρίτο, η εξόντωση. Αποδεδειγμένα και καταγεγραμμένα.
Το ότι σήμερα, το 2025, στην Αθήνα — μια πόλη που υπέστη και η ίδια τις θηριωδίες της ναζιστικής κατοχής — εμφανίζονται ομάδες «συντροφων@ που «περιπολούν» με παλαιστινιακές σημαίες και «ανακρίνουν» τουρίστες επειδή είναι Ισραηλινοί, προκαλεί ντροπή και ανησυχία. Δεν μπορεί να θεωρείται «προοδευτικό» ή «αντισυστημικό» το να συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι ναζί στους Εβραίους της Ευρώπης. Μπορεί κάποιοι αυτό να το ονομάζουν «αντίσταση».
Για μένα, παρά το γεγονός πως κάποιοι το βαπτίζουν «επανάσταση», η πραγματικότητα είναι διαφορετική: η στοχοποίηση ενός λαού είναι πάντα φασισμός — ανεξαρτήτως ιδεολογικής ταμπέλας, «σύντροφοι».
Αυτή η πράξη δεν αφορά απλώς την ισραηλινοπαλαιστινιακή διαμάχη. Είναι πιο βαθιά. Αφορά την ανοχή απέναντι στον νέο αντισημιτισμό που φορά το προσωπείο της «αντισιωνιστικής ευαισθησίας». Όταν οι τουρίστες δεν νιώθουν ασφαλείς να περπατήσουν στην Πλάκα επειδή φοβούνται ότι μπορεί να γίνουν στόχος «ακτιβιστων»… συντρόφων, τότε η Δημοκρατία έχει ήδη υποχωρήσει. Σε μία χώρα που έχει κάνει βήματα σε ζητήματα κράτους Δικαίου, όπως αναγνωρίστηκε από τον μοναδικό επίσημο φορέα που μπορεί να το κρίνει: την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Διόλου ευκαταφρόνητο είναι και το γεγονός της εκκωφαντικής σιωπής. Εκκωφαντική σιωπή του Δήμου Αθηναίων. Κανένα επίσημο σχόλιο, καμία αποδοκιμάσια. Τίποτα. Τσιμουδιά. Αντί για ξεκάθαρη καταδίκη, έχουμε σιωπή. Το μοναδικό που διάβασα ήταν το αυτονόητο, μία ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, η οποία έπραξε τα δέοντα: ««Αναφορικά με αναρτήσεις, καθώς και φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό που κυκλοφορούν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αφορούν συγκέντρωση ομάδας ατόμων με ενιαία ενδυμασία, η οποία έλαβε χώρα την 11η Ιουλίου 2025 σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας, ανακοινώνεται ότι το σχετικό προανακριτικό υλικό υποβλήθηκε, πρωινές ώρες σήμερα (13-07-2025), στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για περαιτέρω ποινική αξιολόγηση. Από την Εισαγγελία παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης με αντικείμενο τη διερεύνηση του ποινικού αδικήματος της απειλής διάπραξης εγκλημάτων». Και μετά από λίγο είδα και την ανάρτηση του υπουργού Υγείας: «Τάγματα Εφόδου του Ρουβίκωνα χθες στην Αθήνα, εναντίον όποιου Εβραίου συναντούσαν….τους πειράζει λένε η κατοχή, αλλά πότε έκαναν κάτι ανάλογο για την Κύπρο πχ; Ποτέ! Τους πειράζουν οι Εβραίοι και η Δύση και τίποτε άλλο, κανονικότατοι αντισημίτες και εχθροί του πιστότερου και πολυτιμότερου συμμάχου της Ελλάδος του Ισραήλ! Αλλά μήπως αγαπούν την Ελλάδα για να αγαπήσουν τους συμμάχους της; Εμείς είμαστε με το Ισραήλ και άμα τους αρέσουν!». Διάβασα επίσης και μία ανάρτηση του πρώην Δημάρχου της πρωτεύουσας, Κώστα Μπακογιάννη, που στηλίτευσε το περιστατικό.
Ο Δήμος Αθηναίων και η σημερινή του ηγεσία οφείλουν να προστατεύσουν τον χαρακτήρα της πόλης ως ανοιχτής, ανεκτικής και δημοκρατικής. Ο τουρισμός της πρωτεύουσας δεν μπορεί να εξαρτάται από την «ανοχή» οργανωμένων ομάδων που αποφασίζουν ποιος είναι «καλοδεχούμενος» και ποιος όχι. Ετσιθελικά με αριστερόστροφο «τσαμπουκά». Ούτε μπορεί η ασφάλεια των επισκεπτών να είναι θέμα τύχης ή ιδεολογικής συγγένειας. Εκτός αν έχει αποφασίσει κάποιος να κλείσει το… μάτι σε τέτοιες πρακτικές..
Η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει μόνο από τους επίσημους εχθρούς της, αλλά και από εκείνους που, στο όνομα του «καλού», υιοθετούν τα μέσα του κακού. Και αυτήν τη φορά, το «κακό» δεν φορά στολή, αλλά μαύρη μπλούζα, κουκούλα, και κυκλοφορεί ελεύθερο στους δρόμους της Αθήνας, χωρίς να συναντά «αντίσταση». Όταν λέω αντίσταση αναφέρομαι στην εφαρμογή του νόμου. Το αυτονόητο.
Όσο η πολιτεία μένει αμέτοχη και η δημοτική αρχή σιωπά, τόσο περισσότερο η βία γίνεται «κανονική» συμπαρασύροντας τον εκφοβισμό και συλλήβδην τον αντισημιτισμό. Επόμενη πράξη του δράματος δεν θα είναι απλώς μια «περιπολία», αλλά κάτι πολύ πιο επικίνδυνο. Τουλάχιστον αυτό άφησε να εννοηθεί ο «αρχηγός» του Ρουβίκωνα, Γιώργος Καλαϊτζίδης, ο οποίος έγραψε σε ανάρτησή του σχετικά με την κλήση του για κατάθεση στη ΓΑΔΑ: «Δεν ξέρω μέχρι πότε θα συγκρατώ ανθρώπους και καταστάσεις».
